Eskiye dönüş
Alıştığımız Fenerbahçe bu değil. Üç maçlık türbülanstan çıkılsa da uçak emniyetli uçuş rotasına tam olarak girememiş. Trabzonspor maçını bir kenara bırakırsak biz Kadıköy’de sarı-lacivertlilerin maça süratli başlayan, rakibi boğan ve “Ben bu maçı kazanırım” iletisini veren haline alışkındık. Karagümrük önünde bu iletisi kazanmasına karşın 90 dakika boyunca veremedi Fenerbahçe.
Konuk takım topu uzun oynayıp fizik olarak da ayakta kalınca birinci yarıda üstün gözüktü. Bunda İsmail Yüksek ve Crespo’nun verimsiz futbolunun de tesiri vardı. Orta saha üstünlüğünü kuramayınca, etkisiz bir Tadic ve Dzeko’nun da varlığı işleri zorlaştırdı. Fred’in kıymeti burada tekrar ortaya çıktı ziyadesiyle. Bir oyuncunun ekibin tüm hücrelerine bu kadar sirayet ettiğini uzun müddettir görmemiştik. Onsuz Fenerbahçe gerekli sürate ulaşamıyor ve direnci çabuk kırılıyor. Ekibin resmen yüzde 50’si.
Güven Yalçın gücünü çok yeterli kullandı, her atakta ayakta kaldı ve gol de onun fizik kalitesiyle geldi. Can Keleş’in Livakovic’i geçişi ne kadar şıksa Hırvat eldivenin yanılgılı çıkışı da o kadar berbattı.
İkinci yarının çabucak başında maçın kötülerinden kaleci Dituro’nun yanılgılı çıkışı sonrası kazanılan penaltı gerilimi Fenerbahçe’nin üzerinden aldı. İrfan Can’ın eforu ve Szymanski’nin çevirdiği topta Tadic yanlışsız yerdeydi. 13 dakikada geri dönülmüştü. Samet, Galler maçından sonra dün de ucuz yırttı. Çok makûs bir idare gösteren Arda Kardeşler ve VAR takımı, bana nazaran net bir penaltıyı es geçti.
Üç puan bu kaidelerde altın kıymetinde olsa da oynanan oyun eski Fenerbahçe’yi hatırlattı. Asıl düzeltilmesi gereken nokta da bu.
Yasin Yıldırım
