Doğan Özdemir-Umudumuz Adalet

Uygarlığın en temel ölçütü bana göre bulunduğunuz yerde hukuk ve adaletin tam ve tarafsız uygulanabilmesidir. Bir gün herkese gerekebilecek adaletin çağdaş bir ülkede en değerli ve en güvenilir kurum olması beklenir. Toplumun en güçsüzü bile yaşadığı bir haksızlık karşısında göğsünü gere gere hukuku aramaya gidebiliyorsa orası çağdaştır. Adaletin adamına göre uygulanması ise demokrasiden söz edilemeyecek rejimlerde olur.

Ülkemiz anayasasında “Laik, Demokratik bir Hukuk Devleti” olduğumuz yazıyor! Ama son halkoylaması sonucu bu sistemimizi Tek Adam Sistemine çevirdik! Yani Türk işi başkanlık sistemi denen, başka örneği olmayan, hem CB, hem Parti Başkanı olan birinin yöneteceği bir sistem… Böyle bir ortama geçince hukuk ister istemez bir tarafa iteklenerek KHK devrine geçildi. O andan sonra da kuvvetler ayrılığı gittikçe artan bir şekilde yok olmaya başladı.

O kadar çok ilginç olaylar yaşadık ve yaşamaktayız ki birine öncelik vermek ötekinin hakkını yemek gibi oluyor! Yaşadığımız pandemi döneminde sokağa çıkmanın, karı koca el ele gezmenin, parklarda oturmanın yasak olduğu dönemde lebalep parti kongreleri yaparken; babanız ölse birinci dereceden akraba 15-20 kişiyle gömebilirken şeyhleri ölünce salkım saçak iğne atsan yere düşmez kalabalıkları cenazede görebildik! Böylece uygulanan adaletin herkese eşit değil, adamına göre olduğuna bir kez daha tanık olduk!

Örneğin; uydurma ve vicdansız davalarla çökerttiğimiz TSK’nın içindene kadar Atatürkçü ve yurtsever subayımız varsa bu davalar sayesinde temizlendi! Ama hangi imzalarla rütbe verilerek mevki ve makam sahibi yapılanlar sorgulanmadığı gibi, daha dün resmi aracıyla resmi kıyafetinin üzerine cüppe giyip görüntü veren tarikatçı bir amiral çıktı ortaya… Üstelik bu bir kereye özgü ve yeni bir olay olmadığından sanki birilerine mesaj vermek amaçlı olduğunu düşündüren bu cüretkâr tavır dikkate değer… Sonuçta ne yapıldı? Kocaman bir hiç! Cüppeli amiral halen görevde; soruşturmasında ek süre talep eden amirale anında istediği süre verildi. Her zaman olduğu gibi sıkışılan durumlarda dosyayı bir alt komisyona havale etmek gibi olayı zamana yayar, uyutursun!

Bu konuyu tartışmaya açan olay ise, tamamı denizci, yani Amiral olan askerlerimizin Montrö’nün yoruma açılıp değiştirilebileceği gündeme gelince en yetkili kişiler olarak bu konuda görüşlerini bildirmeleri olmuştu. O kıyametler koparan duyuruları sonucunda anında linç ediliverdiler. Rütbelerinin sökülmesinden maaşlarının kesilmesine kadar, vatan hainliğiyle bile suçlandılar bazı ağızlarca… Zamanı, şekli, basına sızdırılması tartışılabilir; ama içerik açık ve nettir; Montrö’yü savunur. Ülkemizde adaletin adamına göre uygulandığının bir örneği olarak bildiri yayımlayan amirallere gece yarıları baskın, günlerce ifadelerini almadan ek süre ile içeride tutulma, sonra ayaklarına elektronik kelepçe takılması bir örnek olur mu?

“Elleri arkasında”olanlara “bana göre suç” diyebilenler sayesinde soruşturma açmaya cüret ve cesaret edilebiliyor. Anayasada ve yasalarda tanımlanmamış suç olmaz; bizde suç adamına göre değişiyor demek ki…

Bu arada ülke mafya babalarının restleşme ve meydan okuma alanı oldu!  Siyasetçilerle mafya babaları arasındaki vazgeçilemez dayanışma ile hukuk ve adalet kavramı nasıl yan yana gelebiliyor?Ülke tarikat, cemaat ve mafya babalarının her istediklerini yapabildikleri bir alan haline mi geldi? Bu durum bizde adaletin nasıl uygulandığı hakkında bir fikir vermiyor mu? Ülkem adına çok üzücü; içimiz kan ağlıyor!

Hukuka aykırı, hele Anayasamızda halen laik olduğumuz yazarken cemaatlerin istediği doğrultuda İstanbul Sözleşmesinden çıkılması, peşinden pandemi gerekçe gösterilerek; üstelik ilimsel ve bilimsel hiçbir bağlantısı olmadığı halde tekel bayilerinde bile alkollü içecek satılmasının yasaklanması nasıl açıklanabilir? Bunu yetkililerin “bana göre” diyerek yasaları yorumlamasıyla mı yapıyoruz, yoksa içlerde gizlenen gerçek düşüncenin dışavurumu olup halkı zorla din baskısına alarak “içki içmelerinin günah ve yasak olduğunu dayatmaya” mı kalkıyoruz?Bunun devamı gittikçe artarak geliyor. Şimdi de alkol satış ruhsatı alabilmek yerel yönetici Kaymakam ve Valilere bırakıldı. Yani artık bundan sonra bu ruhsatların alınamayacağı ortada…

Devenin boynu eğri öyküsü gibi bizim de neremiz doğru dedirtebilecek bu uygulama bir yana; tek kurtuluş olarak turizmi görüp pandemiyle bile oynayarak “yeterki gelin” diye turistlere açık çağrı yapmak öte yana… Elin turisti kilometrelerce uzaktan memleketimize ayran içip ibadet yapmaya gelmiyor sanırım! Arap turistlerin halini örnek almanız yeter! Hani hem içmeye ayranı yok; hem de turist isteyip alkol yasağı dayatıyorlar! En acısı da denizin kıyısında turiste serbest olan deniz halka yasak; kendi yurdunda sürgün gibi…

Daha düne kadar yaşanan FETÖ olayını unutmadan bu güne dikkatle bakmak gerekiyor. Feto’cuların yerini hızla başka tarikatların aldığı yandaş basında bile yazılıyor artık…Güç birliği ve karşılıklı destek ile yönetimi elinde tutabilme telaşı saklanamaz şekilde ortada… Özetle buna “yönetememek” deniyor. O zaman da adaletin doğru, zamanında, eşit ve tarafsız uygulanması beklenemez. Adaletin kılıcı, dara düşenlerin elinde Azrail’in tırpanı gibi masumları ve muhalifleri yok etmeye sallanıyor sanki…

Unutmayalım; o hukuk ve adalet bir gün herkese gerekecektir! Bu konuda taraf olmayanlar kaçınılmaz olarak da bertaraf olmaktadır. Doğrudan ve haklıdan yana olmayı sürdürelim. Tünelin sonunda ışık görünmeye başladı.

İyi bayramlar dileği ile.