Emek Partisi Genel Başkanı Ercüment Akdeniz istifa etti
Emek Partisi Genel Lideri Ercüment Akdeniz, toplumsal medyadan paylaştığı yazılı açıklama ile hem partideki misyonundan hem parti üyeliğinden istifa ettiğini duyurdu.
“İSTİFA İÇİN 14 MAYIS SEÇİMLERİ SONRASINI BEKLEDİM”
Akdeniz’in yazılı açıklamasının tamamı şöyle: “Bu metin, gecikmiş bir istifa beyanıdır. 14 Mayıs seçimlerine giden süreçte parti merkezi içinde baş gösteren kimi tartışma, tavır ve eğilimler hem Genel Başkanlık ve parti vazifelerimden hem de parti üyeliğinden istifa etme kararı vermeme neden olmuştur. İstifa kararımı açıklamayı bilerek geciktirdim ve 14 Mayıs seçimleri sonrasını bekledim. Zira hem Cumhurbaşkanı hem de milletvekili seçimlerinin tıpkı anda yapıldığı bir seçim sürecinde; parti, Emek Özgürlük ittifakı ve devrimci demokratik kamuoyu nezdinde bu gündemle anılmak olmazdı. Gerçekten, bu süreçte var gücümüzle daima bir arada çalıştık. Tek adam idaresinin son bulması için kararlılıkla uğraş eden işçi halkımızı ve demokrasi güçlerini selamlıyorum. Halkın parlamentoya gönderdiği ittifak vekillerini tebrik ediyor, muvaffakiyetler diliyorum.
“BÖYLE BİR YAPIYLA YOL YÜRÜMEK BENİM AÇIMDAN MÜMKÜN DEĞİLDİR”
Peki, istifayı gerektirecek tartıda nasıl bir sorun yaşanmış olabilir? Herkesin merak ettiği konu, haklı olarak bu olacaktır. Mevzuyu çok uzatmadan açıklamaya çalışayım; Genel İdare Konseyi’nde, GYK toplantısında Emek Partisi’nin (EMEP) Yeşil Sol Parti listelerinden seçime katılma kararını savunan GYK üyeleri kürsüde ölçüsüz bir halde baskı altına alınmıştır. Yeşil Sol Parti listelerinden girme kararının alınması sonrasında ise, birtakım Sekreterya üyeleri tarafından, demokratik halde alınan bir karar kelam konusu olmasına karşın “bu karar örgütlendi” formunda bir suçlama ortaya atılmış, bu suçlama MYK toplantısında da lisana getirilmiştir. Bu suçlamalar, partide kendisini GYK’nın ve MYK’nın üzerinde gören triumvir bir yapının yapıtı olup bu türlü bir yapıyla yol yürümek benim açımdan mümkün değildir.
“DEMOKRASİYE TERS MÜDAHALELER ORTAYA ÇIKMIŞTIR”
Milletvekili adaylarının belirlenmesi sürecine gelindiğinde ise parti içi demokrasiye muhalif müdahaleler farklı biçimlerde ortaya çıkmıştır. Parti merkezi nezdinde aday belirleme sürecine ait prensiplerin şimdi oluşmadığı esnada kendisini partiden üstün gören bu yapı, “örgüt/taban eğilimini alma faaliyeti” ismi altında, aday belirlenmesine ait olarak şimdi belirlenmemiş kimi prensipleri güya parti merkezi nezdinde ortaklaşa belirlenmiş üzere örgüt tabanına sunmuştur. Buna nazaran;
– Kimi yönetici ve üyelere, Genel Başkan’ın diğer partiden aday olmaması tarafında bir parti kararı olduğu bildirilmiştir. Meğer ki ortada bu tarafta rastgele bir parti kararı yoktur. Son parti kongresinde bu türlü bir karar alınmadığı üzere parti tüzüğünde de bu türlü bir düzenleme yoktur. Üstelik gerçekte var olmayan bu kararın konusu olan kişinin, yani Genel Başkan’ın da bu karardan haberi yoktur. Daha vahimi, DİSK Genel Liderlerinin ekseriyetle Meclis’e aday gösterilmesi örneği, bu bilinmeyen tuhaf “karara” münasebet olarak gösterilmiştir. EMEP eski Genel Başkanlık vazifesinde bulunan yoldaşların adaylık, vekillik vb mevzularda “alınganlık gösterdikleri iddiası” dahi örnek gösterilmiştir. Daha da ileri gidilerek, kimi üyelere “HOP bunu yarın önümüze koyar, EMEP’in liderini biz belirledik der” halinde garabetle melul izahatlar yapılmıştır.
“DEMOKRATİK MERKEZİYETÇİLİK PRENSİBİ ÇİĞNENDİ”
– Vilayet yöneticileri ve üyelerden adaylık için teklif alınırken, Genel Başkan’ın haberi olmaksızın, birçok yerde “Başarılı Genel Lider + yanında 2 Milletvekili” formülü, güya parti merkezi tarafından evvelden belirlenmiş bir prensipmiş üzere aktarılmıştır. “Genel Lider zati tanınıyor, vekil üzere çalışıyor” denmiştir. Parti merkezinin bilgisi ve evvelce konuşulmuş gündemi olmaksızın yapılan bu telaffuzlarla, üyelerin sunacağı isim tekliflerine, gerçekle bağdaşmayacak biçimde, dolaylı tesir ve yönlendirme yapılmıştır. Böylesi yönlendirmelerin olmadığı vilayetlerde büyük çoğunluk Genel Başkan’, önermiştir. Yönlendirmenin ve algı idaresinin yapıldığı yerlerde de Genel Lider yüksek oranla önerilmiştir lakin şapkadan “Başarılı Başkan+ 2 vekil” formülü çıkarılınca, üye ve yöneticiler Genel Başkan’ın dışında iki isim önerisi yapmışlardır. Bu durumun kendisi hem büyük bir çelişkiye hem de “triumvira”yı andıran idare biçiminin vahametine işarettir. Ayrıyeten kimi vilayetlerde tüm vilayet idaresinden, kimi vilayetlerde yalnızca sorumlu bir yöneticiden, kimi vilayetlerde ise üyelerden teklif alınması demokratik merkeziyetçilik unsurunun çiğnendiğini göstermektedir.
– 15 Nisan tarihli MYK toplantısında vekil adayı için tartışılan isimler konusunda bilhassa not düştüğüm bir “şerh kararım” bulunmaktadır. Bu şerh, sırf ve sırf, iki vekil adayından birinin dahi emekçi olmamasına dairdir. EMEP’in çeyrek asrı aşan uğraş tarihinde ve nihayet bugününde emekçi kökenli Genel Lider ve personel milletvekili çıkaramaması üzücüdür, hepimizin sorumluluğundadır. 14 Mayıs seçimlerine hakikat devrimci personel partisi kimliği taşıyan bir parti olarak EMEP’in iki vekil çıkarma imkanı varken hala bunlardan birini bir emekçiden yahut emekçi kökenli bir devrimciden yana tercih etmemesi benim açımdan kabul edilemez. Hakikaten bu özelliği haiz çokça personel yoldaşımız vardır. Ne yazık ki bu şerh kararım, tüm ikazlarıma karşın, GYK üyelerine, vilayet ilçe yöneticilerine ve üyelere ulaştırılmamıştır.
“ÖNERİLERİM VE İKAZLARIM DİKKATE ALINMAMIŞTIR”
– Birebir toplantıda, “Meclise şimdiki Genel Lider gitmeyecekse, EMEP ismine gidecek iki vekil arkadaştan biri kesinlikle Genel Lider olmalıdır. Gerekirse bunun için süratle harikulâde genel kongre toplanmalıdır” formundaki teklifim ve ikazım da dikkate alınmamıştır, bilgilendirme yapılırken bu ihtarım tekrar yönetici ve üyelere ulaştırılmamıştır. Çünkü, değerli olan parlamentoya gidecek isimden fazla, Meclis’te Genel Başkanlık’ın temsil edilmesidir. Meclis’te kümesi bulunmayan bir partinin parlementoda faal olması için de bu tercih elzemdir. Ayrıyeten, İttifak bileşeni parti ve örgütlerin lider, eş lider ve sözcülerinin Meclis’teki hareket alanı için de vekillerden birinin Lider olmasında mutlak yarar vardır. Münasebetiyle “Genel Başkan+ 2 vekil” halinde bir formülün ortaya atılmasının hiçbir yararı ve fonksiyonu yoktur. isimler değil, parti bakımından kürsü ve temsiliyet değerlidir. Bununla birlikte, şahsen MYK üyelerimizi, yazılı olarak uyarmama karşın; “Başkan + 2 vekil formülünü hakikat bulmuyorum, örgüte bu türlü izah edilmesin” dememe, karşıtının yapıldığı örnekler çokça görülmüştür.
– “Genel Lider tanınıyor, o milletvekili gibi” biçimindeki telaffuzlar üyelerin temiz hislerini istismar için de kullanılmıştır. Hakikaten kelamını ettiğim triumvir yapı, ben seçim kampanyası dahilinde vilayet mitinglerini dolaşırken, bilgim dahilinde olmadan kendince “sorunlu” kentleri dolaşmıştır ve aday yapılmadığım için reaksiyon gösteren üye ve yöneticileri “ikna” tipine çıkmıştır. Bu farklı faaliyetle ilgili ne öncesinde ne de sonrasında, sekreterya üyesi olan Genel Başkan’a, rastgele bir bilgi verilmemiştir. Daha vahimi bu görüşmelerde “Genel Lider aslında misyonunda çok başarılı fakat biz kolektif çalışmaya daha uygun ve Meclis ortamından etkilenmeyecek arkadaşları önerdik” mealinde kelamlar sarf edilmiştir. Yani “başarılı” (!) bir Genel Lider olarak benim kolektif çalışmaya daha uzak olduğum, Meclis ortamına girince olumsuz sapma ya da eğilimlerde bulunabileceğim üstü kapalı olarak ima edilmiştir. Bu hem şahsıma hem de EMEP’in Genel Başkanlık makamına hakarettir. Bu durumda istifa kararım yalnızca şahsi onuruma değil, Genel Başkanlık makamına da hürmetin bir tabiridir.
“ÜLKEDEKİ SEÇİM SÜRECİNİN GEÇMESİNİ BEKLEDİM”
– Kimi yönetici ve üye yoldaşlardan adaylık tartışmalarına gelen itirazlara verilen farklı münasebetlerden biri de “Genel Başkanlık aslında bizde yasal mecburilik, hasebiyle sembolik” formundaki cümledir. Elbette bu saptama da Genel Başkan’ın bilgisi dahilinde değildir. Birbiriyle büsbütün çelişen bütün söz ve izahatlar, aslında adaylık belirleme sürecinin nasıl bir oldu bittiye getirilmek istendiğini göstermektedir. Tel tel dökülen bu acelecilik ve acemilikle üzeri çabucak örtülmek istenen karambol duruma elbette müsaade vermem kelam konusu olamazdı. Yalnızca, ülkedeki seçim sürecinin geçmesini ve 15 Mayıs’ ı bekledim.
Örnekler uzatılabilir fakat uzatmak gerekmiyor. Kısa çerçevesini çizmeye çalıştığım bu tablo, sürece dair “parti kararları”nın gerçekte nasıl “alındığının” tipik fotoğrafıdır. Ayrıyeten bu tabloda, “yoldaşın yoldaş için canını vermeye hazır olduğu” devrimci sosyalist bir parti geleneğinden “yoldaşın yoldaş gerisinden iş çevirmeye başladığı” bir partiye geçişin dramatik kıssası vardır. Lobicilik, kulisçilik sosyalist bir partide yer bulamaz, bulursa o parti devrimci olmaz. Çıkar alakalarına kapı aralayan inceltilmiş lobi tertipleri yakın geçmiş ve geleceğin en büyük tehlikesidir. Sovyet partisi ve sovyet idaresinin çöküşü bunun sayısız örnekleriyle doludur.
“PARTİNİN TERCİHİ VE DEĞİŞİMİN GÜCÜ ARTIK BENİM ELİMDE DEĞİL”
Bununla asla uzlaşmayacağını, asla bir modülü olmayacağım. EMEP’in kuruluşundan bugüne gerek Emek Gençliği gerekse parti örgütlerinin birçok kademesinde misyon aldım. Hiçbir vakit aklımda makam ya da koltuk olmadı. Bu gayrete milletvekili olmak için de katılmadım. Böylesi bir heves, her şeyden evvel can vermiş yoldaşlara, onların ailelerine en büyük saygısızlık olurdu ve asla yüzlerine bakamazdım. Evet, o acılı ailelerin yüzlerine bakmak, ellerinden tutmak için bu istifa beyanını yazıyorum. Beni tanıyan yüzlerce, binlerce uğraş arkadaşım, halktan beşerler samimiyetimi teslim edeceklerdir. Bu istifa beyanıyla kendimi ortaya koyuyorum. Partinin tercihi ve değişimin gücü artık benim elimde değil. istifa kararım partiye verilen bir ziyan değil, aksine katkı olarak görülmeli. Elbette takdir partinin kongre delegelerine, GYK, MYK, MDK başta olmak üzere organlarına, üyelerine ve gençliğine aittir. Bir şey diyemem, bu saatten sonra da söylemem.Peki bundan sonra süreç nasıl işleyecek, ne olacak?
EMEP Parti Tüzüğü’nün 32. unsuru şu biçimdedir: “Genel başkanlığın rastgele bir nedenle boşalması halinde, genel kongre toplanıncaya kadar GYK, Partiyi temsil yetkisini, kendi içinden seçeceği bir üyeye tevdi eder. En geç 45 gün içinde genel kongreyi toplantıya çağırır.” İstifamın ardından süreç bu formda ilerleyecektir. Hasebiyle harikulâde parti kongresi, 28 Mayıs’ta yapılacak ikinci tıp Başkanlık seçimlerinin çok sonrasına kalacak ve iki seçim ortasında partiyi yormayacaktır. Parti üyeliğinden istifa ettiğim için benim fevkalâde kongreye katılmam kelam konusu değildir.
“ALINGAN DEĞİLİM, İSTİFA KARARINI DA BİR ANLIK ÖFKE İLE ALMADIM”
Partilerde temel birlik program birliğidir. Ancak bu kâfi değildir. Zira devrimci özünü yitirmiş pratik, devrimci teori ve programı teslim alıyor ve içini boşaltıyorsa orada istekli bir birliğin kalmayacağı benim açımdan açıktır. “Kol kırılır yen içinde kalır” çıtası çoktan ve ziyadesiyle aşılmıştır. Gelinen yerde parti merkez idaresinde his, gönül, vicdan, irade ve inanç birliğini kaybetmiş bulunuyoruz. Bana bugüne kadar yoldaşlık etmiş olan ve bugün hala partide samimi olarak çaba eden genç ve yaşlı yüzlerce gayret arkadaşımı elbette bunun dışında tutuyor, her birine sevgi ve hürmetlerimi sunuyorum. Alıngan değilim, istifa kararını da bir anlık öfke ile almadım. 15 Mayıs’a kadar var gücümle çalıştım. Lakin kökleriyle parti merkezine yerleşmeye başlayan böylesi triumvirlik bir yapının gölgesi altında, benim için bir şura toplantısına daha katılmak hem yararsız hem de katlanılmazdır.Bu yüzden şuurlu bir tercih olarak istifa münasebetimi hem parti kamouyunun hem de demokratik kamuoyunun bilgisine sunuyorum. Türkiye’nin geleceğinde emek, demokrasi, özgürlük ve halk güçlerinin birliğine her vakit olduğu üzere bedel vereceğim. Harcında bir kum tanesi olursam ne keyifli bana. Sosyalizm, kalbimizi her daim ışıtan bir güneş bizim. Ümitsizliğe yer yok, tek adam nizamı son bulacak. Emekçi sınıfını, işçi halkımızı, bütün devrimci, demokratik parti ve örgütleri selamlıyorum. Hürmetlerimle. Ercüment Akdeniz 16.05.2023″
