Korkutucu ikaz: Kuvars tezgahlarda tehlike çanı çalıyor
Dayanıklılıkları, lekelere, çizilmelere ve ısıya karşı dirençleri nedeniyle kuvars tezgahlar, mesken tadilatçıları ve dizayncılar ortasında son yıllarda tanınan bir seçenek olarak kullanılıyor.
Ancak bu hoşluğun ölümcül bir bedeli var: Araştırmacılar yeni bir raporda, kuvars tezgahı yapan personellerin genç yaşta akciğer hastalığından öldüğünü söylüyor.
Eski tezgah üreticisi Leobardo Segura-Meza yaptığı açıklamada, “Her gün telefonun çalmasını ve yeni akciğerlerimi almak için hastaneye gelmem gerektiğinin söylenmesini umuyorum” dedi.
27 yaşındaki Segura-Meza, 10 yıl evvel Los Angeles’ta taş imalatçısı olarak çalışmaya başladı ve tezgah kesip taşladı ve parlattı. Rutin olarak maske üzere kollayıcı bir ekipman taktı ve toz azaltıcı aletler kullandı.
Ancak Şubat 2022’de nefes darlığı ile acil servise gittiğinde yaptırdığı akciğer biyopsisinde ileri derecede silikozis olduğu ortaya çıktı. Segura-Meza bir akciğer nakli için onay almış olsa da, vaktinin tükeneceğinden korkuyor.
SİLİKOZİS NEDİR?
Kömür madencileri ortasında “kara akciğer” olarak bilinen silikoz, Cleveland Clinic’e nazaran çok küçük silika parçacıklarının solunmasından kaynaklanan bir akciğer hastalığıdır.
Silikozun semptomları ortasında daima öksürük, nefes darlığı, yorgunluk, kilo kaybı ve akciğerlerin fibrozu (skarlaşması) yer alır.
Amerikan Akciğer Birliği’ne nazaran, yaklaşık 2,3 milyon ABD’li personel, 2 milyonu inşaat kesiminde ve 300 bini öbür kesimlerde olmak üzere, işyerinde silikaya maruz kalıyor.
Mevcut tedaviler olsa da silikozis için bir tedavi yok ve hastalık giderek kötüleştiği için çoklukla ölümcüldür.
KUVARS TEZGAHI NEDEN YAPILIR?
Journal of JAMA Internal Medicine’de pazartesi günü yayınlanan çalışmanın müelliflerine nazaran, “kuvars” olarak bilinen tezgahlar aslında reçineler, boyalar ve camla birlikte ezilmiş silika (kuvars) içeren yapay bir materyalden yapılır.
Pazar araştırmasına nazaran, 2021’de bu tıp sentetik taşlar plastik laminatı geride bırakarak ABD’de en çok kullanılan tezgah gereci haline geldi ve on yıllardır birinci defa laminantın en tanınan tezgah materyali olmadığını ortaya koydu.
