Muğla’da Akbelen Ormanı’nda ağaçlar termik santral alanının genişletilmesi gayesiyle beş gündür kesiliyor. Köylülerin ve çevrecilerin kısma karşı direnişi de sürüyor.
“HER ŞEYİMİZİ KAYBETTİK; ZEYTİNİMİZİ, SUYUMUZU, ORMANLARIMIZI KAYBETTİK”
Akbelen’de yaşayan ve ağaçların kesilmesine karşı çıkan Melahat Çulha, şunları söyledi:
* “Neden buradayız? Tabiatımızı, çamlarımızı, zeytinlerimizi korumak için. Evvelce bir başımız yandı. Her şeyimizi kaybettik; zeytinimizi, suyumuzu, ormanlarımızı kaybettik. Onun için buradayız, bir de burayı alacak oldular, burası verilmesin diye burayı koruyoruz. 5-6 sene oldu, almak istediler, biz de vermedik. En sonunda askerler bastı, ‘aşağı inin’ dediler, aşağı indik, 5-6 ay sıcağın bağrında durduk. Oradan buraya geldik. Buraya gelince duracak yerimiz olmadı, çadır kurduk.
* Belediyelerimiz sağ olsun, konteyner verdi, çadırları verdi, oturakları verdiler. Tabiatımızı korumak için buradayız. Hiçbir şeyimiz kalmadı. İnşallah durdururuz, çamlarımızı, tabiatımızı, hayvanlarımızın hayat alanlarını, kendimizin zeytinlerini… İnşallah durdururuz. Biz burada ekin yapıyoruz, bahçe yapıyoruz, zeytinimiz var. Esasen bir zeytinle, bahçeyle geçiniyoruz. Kışın zeytinle, yazın bahçeyle geçiniyoruz. Arımız var, arımız bitti sayılır; çam kalmadı, basra kalmadı. Bu sene tek üzüm yok, geçen sene çok üzüm vardı. Hepsi bitti, bu sene hiçbir şeyimiz yok. 5-6 sene önce hiç ilaç vermezdik, kocaman patlıcanımız olurdu. Lakin bu sene hiçbir şeyimiz olmadı.
“GÜNAH DEĞİL Mİ BU HAYVANLARA?”
* Yetkililere, ‘Ne olursunuz çamları kesilmesini durdurun’ diyoruz. Öteki bir şey istemiyoruz. Kendi yerimize kimliksiz göndermediler. Ben hata işlemedim ki. Bugün öğlen geçerken kimlik sordular. ‘Ne kimliği istiyorsun sen benden’ dedim. Ben daire başkanlığı değilim ki, ne kimliği istiyorsun? Geçmek için kalp hapımı gösterdim, inanmadılar. Çantamı açtım, hapları gösterdim. Çamlarımız kesiliyor hâlâ.
* Bugün çok umut ediyordum, öğleye kadar durdum, ondan sonra bitti. Kesim devam ediyor. Ne olursunuz durdurun kesiti, rica ediyoruz sizden. Şu tabiatımız kalsın artık. Bir burası kaldı, diğer yer kalmadı. Şu tabiatımız, şu ormanlarımız, şu böceklerimiz, yılanlarımız, kurbağalarımız, her şeyimiz kalsın. Kuşların gidecek yeri kalmadı, bütün yuvaları bozuldu. Günah değil mi bu hayvanlara?” ANKA
