Kent merkezine 10 kilometre uzaklıktaki 350 nüfuslu köy, 7,7 ve 7,6 büyüklüğündeki sarsıntılarda büyük hasar gördü.
Kayalık doruğun altında kurulan köyde, sarsıntının tesiriyle yuvarlanan kayalar kimi meskenlere ziyan verdi.
Köydeki 65 haneden 35’i zelzelede yıkıldı. Konutlardan 12’sine ağır, 3’üne orta, 10’una az hasarlı raporu verildi. Geriye kalan 5 konut ise sarsıntısı hasarsız atlattı.
Köy, fay çizgisi ve kayaların düşme riskine karşı inançlı bölgeye taşınacak.
Yıkıma karşın köylerini terk etmeyen afetzedeler de sarsıntıdan sonra kurulan çadırlarda barınıyor.
KAYA DÜŞME RİSKİ
Köy muhtarı Ebubekir Topbaş, AA muhabirine, zelzeleler nedeniyle 65 hanelik köylerinde 35 hanenin yıkıldığını, can kaybının olmadığını söyledi.
Depremde köylerinin ağır hasar aldığını belirten Topbaş, “Hem fay çizgisi hem de kayaların düşme riski bulunuyor. 2-3 üç konut kayaların düşmesi nedeniyle yıkıldı. Kayaların birçok zirvede durmuş, düşme riski var. AFAD takımları incelemelerini tamamladı. Köyün taşınmasına karar verildi.” dedi.
Yer belirlenmesi için çalışma yürütüldüğünü lisana getiren Topbaş, “Acil yıkılması gereken meskenler vardı. Gümüşhane’den gelen takımlar bu meskenleri yıktı. Vatandaşlarımız kurtarabildiği eşyalarını kurtardı. Birçoklarının eşyası enkaz altında kaldı. Bununla ilgili kayıtlar tutuldu. Enkaz ve atıklar belirlediğimiz yerlere taşındı.” diye konuştu.
GÜVENLİ BÖLGEYE
Köy sakinlerinden üç çocuk babası Murat Baykuş ise sarsıntıda kerpiçten yapılan iki katlı konutlarının yıkıldığını anlattı.
Depremin yaşandığı gece namaza kalktıklarını söz eden Baykuş, “Namaz kıldıktan sonra uykuya geçtim. Hanım tespih çekiyordu. O yatmadığı için biz kurtulduk. Zelzele olunca bizi çabucak uyandırdı. Dışarı çıktığımız üzere konutumuz yıkıldı. Çocuklarımızı kurtardık. Eşyalarımız enkaz altında kaldı. Buna da şükür.” tabirlerini kullandı.
“KAYALARIN ALTINDA ENDİŞE YAŞAMAKTANSA”
Üç çocuk annesi Hülya Kılınç da zelzelede dağdan gelen sesin ürkütücü olduğunu tabir etti.
Büyük bir felaket yaşadıklarını aktaran Kılınç, şöyle konuştu:
“Deprem felaket üzereydi. Gecenin bir yarısı o gümbürtülerle, o sesle, o uğultuyla uyandık. Kar ve yağmur vardı. Konutlar gözümüzün önünde güm güm giderken bir taraftan taşların, kayaların sesleri geliyordu. Bir şey yapamıyordun, ulu Mevlam kimseye bu türlü afetleri yaşatmasın. Köyümüzün inançlı bir bölgeye taşınacağı söylendi. Zelzelesi, kayaların düşme riskini bir daha yaşamak istemiyoruz. Taşınmamız güzel olur. Burada kayaların altında kaygıyla yaşamaktansa hoş ve geniş bir yerde yaşamak daha isabetli olur.”AA
