En son AKP’nin Atatürkçüleşme hamlesiyle beraber tekrar başkan adayı gösterilir mi gösterilmez mi muğlaklığı yaşandı. Adaylığını koydu, bununla ilgili Cumhurbaşkanı, adaylığını kendi inisiyatifiyle koyduğunu ima etti. Öyle dendi, böyle konuşuldu neticede İsmail Kahraman yine geldi Meclis’in “Ser” koltuğuna oturdu.
“Enteresan” bir karakter İsmail Kahraman çünkü aslında bir sembol, ne de olsa Erdoğan’ın bile “İsmail abi” diye hitap ettiği birisi. Bir cenahta seviliyor sayılıyor… Boşa olmasa gerek. Kendisi, içinde bulunduğu hareketin liderlerinden, ideologlarından. Hem bugüne hem de tarihe adını yazdırmış bir isim. Defalarca milletvekilliği yaptığını, Erbakanlı kabinenin Kültür Bakanı olduğunu biliyoruz. Bildiğim bir diğer nokta da Anayasa’da laiklik ilkesine karşı olduğu. İlk gençliğinde giydiği gömlek hâlâ üzerinde duruyor. Kahraman’ı tanıyoruz, ama hayatındaki bazı flu noktaları belki ıskalıyoruz.
…Malum memlekette siyasetçiler çoğu zaman doğruyu söylemiyor, bunu da artık vatandaş garipsemiyor. Kahraman’ın hayatındaki flu noktalar ise muhafazakâr siyasetle ilgili ipuçları veriyor. İsmail Kahraman aslında çocuk denecek yaşta evlendirilmiş, bir de daha çocukken çocuğu olmuş, hayatını ve öyleyse eğer hayatının aşkını gizleyerek bir koltuğa oturmuş, oturduğu koltukta da eline kan bulaşmış, sonra da tüm bunları saklamak istemiş birisi. Artık bu noktada korkutucudan çok üzücü. -Mış gibi yapılmış, her şeyden çok koltukların önemsendiği, aslında kaçırılmış bir hayat.
Jurnalci.com
