Anayasa referandumu: Açık farkla hayır çıktı

Şili’de, darbe devrinden kalma anayasanın değiştirilmesi için ikinci defa sandık başına giden halk, bir sefer daha tercihini “hayır”dan yana kullandı.
Şili Seçim Servisi datalarına nazaran, ülkede yeni anayasanın yürürlüğe girmesini isteyenlerin oranı yüzde 44,24, istemeyenlerin oranı ise yüzde 55,76 olarak belirlendi.
Böylece, diktatör Augusto Pinochet devrinde hazırlanan ve birçok sefer revize edilen mevcut anayasa yürürlükte kaldı.
Şili Devlet Lideri Gabriel Boric, La Moneda Sarayı’nda yaptığı açıklamada, önceliklerinin değiştiğini belirterek, misyon mühleti boyunca yeni bir anayasal sürece kapalı olacaklarını söyledi.
Aynı yanılgıyı tekrar etmemeleri gerektiğini lisana getiren Boric, “Artık karşı seçeneği öne sürenlerin elde ettiği sonucu kabul etmenin vakti geldi lakin sandığa gidenlerin kıymetli bir kısmının da olumlu oy verdiğini unutmamak gerekiyor. Ülkemiz mevcut anayasa ile yoluna devam edecek çünkü iki referandumun sonucu da Şili’deki bu hoş zenginliği birleştiremedi.” sözlerini kullandı.
Boric, siyasetin Şili halkına borçlu kaldığını belirterek, “Borç çalışarak ödenir ve bizler, Şili halkının talep ettiği tahlillere ulaşmak için gayretimize devam edeceğiz. Bugün vatandaşların talep ettiği şey, daha fazla diyalog ve fikir birliğidir. Şililerin günlük omurlarındaki yasal talepleri ve devam eden acil meseleler karşısında kayıtsız kalmayacağız.” değerlendirmesinde bulundu.
GEÇEN YIL DA “HAYIR” ÇIKMIŞTI
Şili’de, yazılan yeni anayasanın yürürlüğe konulup konulmayacağına ait 5 Eylül 2022’de düzenlenen referanduma katılanların yüzde 61,9’u “hayır” oyu vermişti.
Şili’de Ekim 2019’da başlayan ve 5 aydan fazla süren yağma, şiddet olaylarına neden olan ve “sosyal patlama” ismi verilen hükümet aksisi şovlarda, anayasanın yine yazılması protestocuların esas isteklerindendi.
Diktatör Pinochet periyodunda yazılan Şili anayasası, halkın bir kısmınca “diktatörlük rejiminin mirası” ve “eşitsizliğin temel kaynağı” olarak bedellendiriliyor.
Anayasanın, Pinochet eliyle yapılan özelleştirmeler ve özelleştirme teşvikleri nedeniyle kâfi sıhhat, eğitim ve emeklilik imkanı sağlamayan ekonomik sistemi koruduğu düşünülüyor.