Malatya’nın Yeşilyurt ilçesinde yaşayan ve Şahnahan Çok Programlı Anadolu Lisesi’nde Türk lisanı ve edebiyatı öğretmeni olarak misyon yapan Meryem Büte, sarsıntıya 12 katlı Bostanbaşı Apartmanı’nın 8. katında yakalandığını söyledi.
Deprem sırasında 1 yaşındaki bebeğiyle uyuduklarını belirten Büte, “Çocuğumu adeta bir kedi yavrusunu meblağ üzere çabucak paçalarından tuttum. Onu alıp öteki kızımın yanına gitmeye çalıştım ama ona ulaşamadım, gidemedim. O kadar şiddetli sallanıyordu ki duvardan duvara 1 yaşındaki bebeğimle çarptığım için kızımı almaya gidemedim.” dedi.
Büte, geçmişte Elazığ zelzelesini de yaşadığını ve o günden sonra zelzele çantası hazırladığını, mümkün bir sarsıntıda da 8 yaşındaki kızına bu çantanın yanına gitmesini tembihlediğini aktardı.
“DEPREM DURUNCA ÇORAPSIZ FORMDA TERLİKLE AŞAĞI İNMEK ZORUNDA KALDIK”
Evinde inançlı bir alan belirlediğini lisana getiren Büte, “Oraya gittik lakin kızımı oraya götüremedim. Bağırdım yalnızca yanıma gel diye. Kızım zorluklarla geldi. O sırada bina üzerimize yıkılacak üzere oldu ama yıkılmadı, devrilmedi. Sarsıntı durunca çorapsız halde terlikle aşağı inmek zorunda kaldık. Bir yaşındaki bebeğimin ayağında çorabı yoktu. Onu o halde Malatya’nın soğuğunda karlı havada indirmek zorunda kaldım.” diye konuştu.
“TAKSİ DURAĞINA SIĞINDIK”
Depremin akabinde bir müddet kardeşlerinden haber alamadığını söz eden Büte, “Bir anda etrafımızdaki çatılar yıkılmaya başladı. Natürel biz o çatının yıkılmasını, binaların yıkılması olarak algılıyorduk. Gece olduğu için tam göremiyorduk. Sonrasında bir taksi durağına sığındık. Öğleye kadar oradaydık. İkinci zelzeleye de orada yakalandık. O da çok ürkütücüydü ancak Allah’a şükür meskende değildik.” tabirlerini kullandı.
Oturduğu binanın yıkılmadığını lisana getiren Büte, birinci 3 günü otomobilde, taksi durağında ve köyde geçirdiklerini fakat bebeği için Elazığ’dan İstanbul’a geldiklerini kaydetti.
Büte, İstanbul’a 3 kardeşi, onların eşi ve çocuklarıyla geldiklerini, bu süreçte Üsküdar’da yeğeninin konutunda kaldıklarını kelamlarına ekledi.
BİR ORTAYA GELİP BİNANIN ÇÖKMESİNİ BEKLEDİLER
Battalgazi ilçesindeki Melekbaba İlkokulu’nda sınıf öğretmenliği yapan Fatma Zehra Dursun ise zelzeleye Koyunoğlu Mahallesi’ndeki Hakan İnşaat Apartmanı’nda yakalandığını, o anda tek fikirlerinin bir ortaya toplanıp, bir köşede binanın ne vakit çökeceğini beklemek olduğunu söz etti.
Dursun, sarsıntı anıyla ilgili, “Dualarımız yalnızca bir ortada ölmekti. Kurtulmayı aslında düşünemedik. Allah’a sonsuz şükürler olsun. Sağımızdan, solumuzdan, önümüzden, ardımızdan, alttan sarsıntı vurdu. Hangi istikamette, ne tarafta olduğunu da bilemedik zati. Lakin Rabbime tekrar şükrediyoruz ki biz o binalardan sağ kurtulduk.” diye konuştu.
“YATAĞIN YANINDA ÇÖK-KAPAN YAPTIK”
Deprem sırasında kızlarının odasına gittiklerini ve yatağın etrafında toplandıklarını belirten Dursun, şöyle devam etti:
“O an yalnızca bir ortaya toplanıp birbirimize sarıldık ve eğilerek yatağın yanında çök-kapan yaptık. Üzerimize taşlar gelecek, yıkılacak diye eğildik. Artık dünyaya dair hiçbir şey aklımıza gelmedi. Lakin hamdolsun durduğu an çıktık ve o gece kar, tipi, soğuk vardı. Demek ki o da Rabbimin hikmetiydi. O meskenlere bir daha nasıl gireceğiz onu da bilemiyorum. O lüks, o hoş meskenlerimiz şu an mezar üzere. Şu an bir mezarlığa girmiş üzere hissediyoruz. O psikolojideyiz. Rabbim hiç kimseye bir daha yaşatmasın. Sağ çıktık ya yalnızca buna hamt ve şükür ediyoruz.”
Depremzede Dursun, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Bir vakitler veren el iken, şu an alan el olduk. Hakikaten yüreğimiz modül parça. Oradakilere mi üzülesin, gelip buradaki yardımları mı alasın. Alırken bile utanıyoruz zira geride bıraktıklarımıza üzülüyoruz. Çadırdalar, soba, ısınma problemleri var. Aklımız daima orada kaldı. Şükrediyoruz, hamdediyoruz ancak şükrederken de utanıyoruz. Hani biz kurtulduk çok şükür çocuklarımızla lakin nitekim o hamda, o şükre bile utanıyorum. Allah herkesten razı olsun.”
Göreve çağrılmayı ve öğrencilerinin yanına dönmeyi beklediğini söyleyen Dursun, kendilerinin o bölgeyi bildiklerini, zelzeleden etkilenen öğrencilerini o durumda bırakmak istemediğini lisana getirdi. (AA)
