Doğan özdemir – Silkele düşecekler

Silkele düşecekler

Birileri bizimle resmen dalga geçiyor! Ortada yığılı pislikler dururken üzerini örtüp her tarafın tertemiz olduğunu, üstelik bizim de yalancı, bozguncu, hain olduğumuzu söyleyebiliyorlar. Ama gerçek değişmiyor; pisliğin üzerini örtmekle sadece görüntüsünü biraz kaybedebilirsiniz; ama kokusu mide bulandırır, buna çare yoktur.

Ekonomi yıllardan beri dibi delinmiş gemi gibi yavaş yavaş hepimizin gözü önünde batıyor. Yandaşa, eşe dosta, buradan ortak beslenenlere hiçbir sıkıntı yok! Geçilmeyen köprüsünden, otoyolundan, tünelinden, uçulmayan havaalanından, tedavi olunamayan hastanesinden Deli Dumrul gibi ister geç, ister uç, ister yat ya da yatma; “garanti” parasını ödeyeceksin! Onlara ne sıkıntı olur ki? Nasılsa yattığı yerden milyarlar alıyorlar. Ama pazar artıklarından, çöp kutularından ağlaya ağlaya, çocuğunun tabağına bir lokma yiyecek koyabilmek uğruna bu en aşağılayıcı işi yapmak zorunda kalanlar ise görmezden geliniyor! İnsan onuru yok ediliyor. Hatta biri gazetesinde çöp tenekelerini karıştırınca zenginlik göstergesi olarak israf fazlalığını gördüğünü yazabiliyor!

Yiyecek ekmeğe muhtaç hale gelen küçük esnaf, günlük kazanıp yiyen kişiler, sigortasız işlerde günübirlik çalışarak geçinenler ve benzeri yüzbinler artık açlığa dayanamaz hale gelip, çocuğuna yiyecek ekmek verememenin acısıyla intihar ediyorlar! Ama haber değeri bile olmuyor; hatta bunları çekip yayınlamaya bile yasak koymaya kalkıyorlar…

Saçının telini göstermeyip aşağısı moda vitrini gibi olan, orası burası giysilerine sığmayıp taşan, her yanı tablo gibi bazıları gibi güya kapandık! Bunun neresinin sevap, neresinin günah olduğunu bilemeyenler hem kendilerini hem halkı kandırıyorlar. Sonuç? Sonuçta 17 Mayısa kadar güya evde oturuyoruz, böylece artık hastalık falan kalmayacak! Eve kapanan sayısı %30 bile değil, her tarafta işyerleri, fabrikalar açık. Halk sokaklarda. Salkım saçak toplu taşıma araçlarıyla işe gitmeye, rızkını kazanmaya çabalıyor. Aşı yok; ha bu gün, ha yarın diye aldatılıyoruz. Bakan “yok diyor, öteki “var” diyor! Bu uyduruk kapanma döneminin tek amacı var: 17 Mayıstan sonra ülkemizi turizme açmak! Tek umudumuz turistlerden gelecek dolarlar… Artık gelenlerden test falan da istemeyeceğiz. Onlar yanı başımızda denize girecek, biz seyredeceğiz. Hatta seyretmek de yasak…

“128 nerede” sorusu tüm dengelerini bozdu. Çünkü açıklayamıyorlar, ucu çok derin gibi! “Kayıp atların” da sucuk olarak halkımıza döndüğü bilgileri ağırlıkta… Peşinden yurt dışına pasaportla resmen yapılan “insan kaçakçılığı” üzerine tüy dikti!  Yetmedi; şu acayip kapanmada “halka verilmeyen destek” olan güvenlerini de bitiriyor. Hele “olmayan aşı” tam bir çıkmaz! “Doğaya karşı” acımasızca yapılan kıyıma direnen halk isyanda!

Para kaynağı kalmadı! Her şeyi sata sata, bol keseden harcayarak, üretip paraya çevirecek bir işletme olmayınca ve artık sıcak paralar valizlerle gelmeyince kasa tamtakır oldu… Bu zamana kadar özellikle Katar’dan gelen sıcak paranın Kanalİstanbul projesiyle bağı da herhalde buralarda onlara arsa gösterilmesi olsa gerekti… Çünkü daha projesi bile ortada yokken elin yabancıları oralardan parsel parsel yer kapatmış!

İki ayak bir pabuca girince yapılacak tek iş, var olan direnişi kırmaktır. Tarih bunların örnekleriyle doludur. Hemen yasaklar devreye sokulur. Gizlemeye bile gerek duymadan gerçek amaçlarını gösterecek şekilde “içki sattırmayacaklarını” ilan ederler. Anayasaya uymazmış; ne gam! Hangisi uyuyor ki? Hele fotoğraf yasağı? Ama bunlar çok önemli. Muhalefeti susturacaksın ki uyuyan halk uyanmasın! Başını kaldıranın başına vurmaya devam…

Üstelik yaratılan yandaş zenginlerin pudra şekeri ve lüks düşkünlükleri, dev cipler, elli-yüz bin liralık çantalar, mantolar, milyonluk saatler… Daha önce yumurtacı halkı dolandırıp gitmişti, şimdi de bitcoinci çıktı piyasaya… Abileriyle poz poz resim verip mitingler yapan mafyalarımızı da unutmayalım! Ama nedense bu türlü kişiler yakalanana kadar hiç tanınmıyor; sonra bir bakıyorsunuz kimlerle resimleri yok ki! Hani bir zamanlar Feto ile yan yana resim çektirme kuyruğuna girip şimdi ona sövenlere benziyorlar.

Deterjancı bakanı da unutmamalı. Bu ve benzeri kişilerin nasıl bu kademelere kadar yükselebildiğine şaşmamak elde değil; tabi normal ülkelerde… Biz alışığız; rüşvetleri tescillenmiş bakanlarımızı da nasıl kahramanca koruduğumuzu biliriz… Eskiden bir “Yüce Divan” vardı; şimdi “Cüce Karyola” bile yok…

Sonuç; tüm bu olanların sebebi sizsiniz. En kısa zamanda tekrar Demokratik Parlamenter Sisteme ve ülkenin fabrika ayarlarına dönmek için seçim kaçınılmaz görünüyor. Ne içte, ne dışta dost kalmadı. Bu ülke bu hallere layık değil…

Artık tutunacak dalları da kalmadı. Hep bindiği dalları kesiyorlar. Şimdi ise ağacın tepesinde kalakaldılar. Fonda “Kendim ettim kendim buldum” müziği çalıyor. Aşağıda ise ağacın dibine bir sandık koymuşlar, “Silkele kaptan düşecekler” diye tempo tutuyorlar.

Tam seyir zamanı! Her şeyin bir sonu oluyor sonuçta…