Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği’ne (TMMOB) bağlı MMO İstanbul Şubesi öncülüğünde Ancreva Danışmalık şirketi tarafından hazırlanan ‘İstanbul’da Yaşayan Mühendisler Araştırması 2023 Raporu’, bugün düzenlenen toplantıyla kamuoyuna paylaşıldı.
Rapor hakkında sunum yapan MMO İstanbul Şubesi İdare Heyeti Lideri İbrahim Tataroğlu, üyelerinin yüzde 65’inin geçim düşüncesi yaşadığını söyledi. Tataroğlu, şu bilgileri aktardı:
“MAKİNE, SANAYİ, UÇAK, UZAY MÜHENDİSLİĞİ…”
*Bir ülkede düşünün makine, sanayi, uçak, uzay mühendisliği yapan bir topluluğun yüzde 65’i geçim sorunu yaşıyor. ‘Bu olağandışı bir durum mu, esasen ülkenin hepsi geçim meşakkati yaşıyor’ diyebiliriz lakin mühendislik mesleği yapan, yani bilhassa görece gelir düzeyi farklı olması gereken bireylerde bu oran biraz şaşırtan diyebiliriz.
*Peki bu üye profili ülke iktisadını nasıl buluyor? Yüzde 87,44’ü ülke iktisadını makus buluyor. Yani direkt makûs pahalandırıyor. Bu da ortalıkta dönen işte bir milyon TL’ye TOGG almak, işte yüzde bir faizle mesken almak probleminden meslektaşlarımızın ne kadar da uzak olduğunun bizim için üzücü ve kolay bir göstergesi.
*Temel hayat hakkı olan barınma hakkının bile artık meslektaşlarımız açısından problemli olduğunu görüyoruz. Yani İstanbul’dan taşınmak isteyen meslektaşlar, geçen yıl mesela açığa çıkmayan bir şeydi bu, kira krizi olmadan daha çok yurt dışına gitme eğilimi vardı.
*Şu an üyelerimizde ‘İstanbul’un dışında neresi olursa giderim’e hakikat giden trajik ve makus bir sorunu yaşıyoruz diyebilirim.
*Çünkü gelir düzeyine de baktığımız vakit İstanbul’daki kiralarla karşılaştırdığımızda esasen fiilen meslektaşlarımızın İstanbul’da yaşamak üzere şartı kalmıyor. Ülke iktisadının yüzde 40’ını üreten bir bölgeden bahsediyoruz.
“YÜZDE 80, İKTİSADIN KISA VADEDE DÜZELMEYECEĞİNİ DÜŞÜNÜYOR”
*Yani İstanbul ve Marmara Bölgesi, ülke iktisadının yüzde 40’ını sürüklüyor ve mühendisler, İstanbul’u terk etmek istiyor. Bu bence mesleğimiz, ülkemiz açısından en kritik problemlerden bir tanesi.
*Bu barınma kriziyle bir arada tetiklenen bir sorun. Pekala ülkenin gelişimine ve değişimine baktığımızda meslektaşlar ne bekliyor? ‘12- 24 ay içerisinde iktisat düzelir’ diyen yüzde 13 üyemiz var.
*Yani yüzde 80’ini iktisadın kısa vadede düzelmeyeceğini düşünüyor. Tekrar analitik düşünme marifeti ve buna yönelik temel eğitim almış bir topluluğun bahse bakış açısı olması açısından değerlendirmeye muhtaç kıymetli diyebilirim.
*Yine ikinci husus ülkenin durumundan telaş düzeyi. Ülkeye dair tasa düzeyi nedir diye baktığımızda pandemideyken yüzde 68 olan telaş düzeyi, bugün yüzde 94’ü geçmiş durumda.
*Yani pandemi için biz diyorduk ki ülkenin, dünyanın en karanlık devri. Biz şu an pandemiden daha makus bir şeyi yaşayan bir ülke hâline geldik. Bu gençlerde çok çok daha artıyor.
*Mesela şöyle bir örnek vereyim. 18- 22 ve 23- 30 yaş aralığındaki iştirakçilerin yüzde 96’sı gelecekten telaşlı. Yani herkes telaşlı.
“YÜZDE 70’İ BURADA YAŞAMAK İSTEMİYOR”
*Yine mühendislerin kent ve ülke değiştirmek motivasyonu, evvelden gitmek isteyenin oranını söylüyorduk. Bugün 30 bin üyemizin yüzde 46’sı İstanbul’da kalmak istiyor. O da muhtemelen aile, işte eşinin çalışması, çocuğunun olması üzere nedenlerden yani burada ülkede yahut kentte kalmak istemeyen üye sayımız yüzde 55.
*Her geçen gün artıyor. İstanbul’dan ayrılıp farklı bir kente yahut farklı bir ülkeye taşınmak isteyenlerin 18- 31 yaş aralığında da oranı yüzde 70. Yani genç meslektaşlarımızın yüzde 70’i burada yaşamak istemiyor.
*Yine bir değerli bilgi. Diyelim ki, yurt dışına gitmek istiyor. Bu 18- 31 yaş aralığında yurt dışına hiç çıkmamış üye sayımız yüzde 91. Yani şöyle acı bir şey yaşıyoruz. Tanınan bir görüntü vardı işte. ‘Akşam yemeğe kimle çıkacaksın’ dediklerinde ‘B şıkkı’ diyor.
*Şu an bizim üyelerimiz B şıkkını seçer durumda ve hiç bilmiyor. Yurt dışına gidip Uber yapmak, yurt dışına gidip hizmet dalında çalışmak, Türkiye’de mühendislik yapmaya yeğ görülen bir durum.
*Yani bunu inşa eden ortamın elbette sıkıntıları var fakat birinci evvel çözmemiz gereken, ülkenin işte 14 Mayıs’tan sonra mı, artık bugünden itibaren mi çözmesi gereken sorun bence bu. Şayet ki biz bağımsız bir ülkede yaşamak istiyorsak, düzgün bir gelecek istiyorsak bence en kritik bahis bu.
*Yurt dışına bugüne kadar hiç gitmemiş birinin yurt dışında yaşama isteği. Üniversitelerdeki eğitimi ele aldığımızda İngilizce yahut işte Almanca lisanında eğitim alan oranı da çok çok düşük. (ANKA)
