Kocası aniden ölene dek ofisine girmesine hiç izin vermedi. Anahtarı boynunda taşıdı. Bu gizem ölümüyle çözüldü

KULİS: Aniden Öldüğü Güne Kadar Kocasının Ofisine Girmesine Asla İzin Verilmedi

Maggy elindeki anahtara baktı. Üzerinde çiçek desenleri olan özel yapım güzel bir anahtardı. Bu anahtarı daha önce hiç tutmamıştı. Kocası Peter, bu anahtarı her zaman üzerinde taşır ve boynuna takardı.

Peter aniden vefat ettiğinde anahtarı Maggy’ye miras kaldı. Anahtar, Maggy’nin girmesine asla izin verilmeyen evdeki özel ofisinin kilidini açıyordu. Bu alan Peter için özel bir sığınaktı ve Maggy sonunda meraklanmaya ve şüphelenmeye başlamasına rağmen bunu asla sorgulamadı.

Evlerini inşa ettiler

Peter ve Maggy evlilik evlerini birlikte inşa ettiler. Evi sıfırdan tasarladılar, böylece kendi zevklerine göre bir eve sahip olacaklardı. Evi tasarlarken Peter bir ofis alanı olması konusunda ısrar etti. Maggy de ofisi kendisinin de kullanabileceğini düşündüğü için kabul etti.

Ancak taşındıklarında, Peter’ın ofisi onunla paylaşmaya niyeti olmadığı anlaşıldı. Peter kapıya kilit taktı ve ona asla anahtar vermedi. Maggy bunun için onunla kavga etmeye cesaret edemedi. Ne de olsa büyük bir evleri vardı. İşlerini başka bir yerde de yapabilirdi.

Cenaze bitene kadar bekledi

Sonunda Peter’ın özel alanına girme düşüncesi onu biraz korkutmuştu. Peter ofisine karşı çok korumacıydı ve belki de bunun arkasında iyi bir neden vardı. Maggy kapının ardında ne olduğuna hazır olduğundan emin değildi. Bu yüzden kontrol etmek için Peter’ın cenazesinin bitmesini bekledi.

Maggy, Peter’ın cenaze törenini evlerinde düzenledi. Tüm zaman boyunca Peter’ın tabutunun yanında kaldı. Tek kızları Eva yurtdışında çalışıyordu ve nihayet geldiğinde Maggy ondan cenazeye kadar kalmasını istedi, böylece yalnız yas tutmak zorunda kalmayacaktı.

Tek kızı

Eva hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Evini en son bir yıldan fazla bir süre önce ziyaret etmişti. Pişmanlıklarını dile getirdi ve daha fazla ziyaret etmiş olmayı diledi. Maggy kızını teselli etti ve ona sorun olmadığını söyledi. İçten içe Eva’nın daha sık ziyaret etmesini dilese de, Eva’nın artık kendi hayatı olduğunu anlıyordu.

Eva ve Maggy birlikte evin içinde yürürken Peter’ın kilitli ofisinin önünden geçtiler. Eva Maggy’ye anahtarı eline geçirip geçirmediğini sordu. Maggy nedense kızına yalan söyledi. “Hayır, sevgilim… Baban ölmeden önce evin içinde bir yere saklamış olmalı ama henüz bulamadım.”

Yalan söylerken yakalandı

Cenaze günü Maggy, Eva’nın kilitli kapının yanında çömelmiş olduğunu görür. Kızı Peter’ın ofisinin kilidini açmaya çalışıyordu. Maggy Eva’ya ofise girmeye çalışmamasını çünkü kilidin yerinden oynamayacağını söyler.

Eva başını kaldırdığında annesinin boynunda bir şey gördü. Anahtar olabilir miydi? Eva Maggy’ye ofisin anahtarını bulup bulmadığını tekrar sordu ve Maggy hayır dedi. Eva bu kez annesinin ona yalan söylediğini anlamıştı.

Son bir an diliyordu

Ama o odada ne vardı ve Maggy neden bu konuda ona yalan söylüyordu? Eva çaresizce cevaplar arıyordu ama şimdi annesiyle yüzleşmenin zamanı değildi. Birkaç dakika sonra Peter’ı gömmek üzereydiler.

Çok güzel bir cenaze töreniydi. Ama Maggy birdenbire merhum kocasına karşı öfke duydu. Ama ölümünün bu kadar ani olmasının onun suçu olmadığını biliyordu. Yine de düzgün bir veda edebilmeyi ya da Peter’ın ona bir mektup bırakmasını diledi.

Bilmekten korkuyordu

Maggy, Peter’ın ofisini açıp bu işi halletmesi gerektiğini biliyordu. Ama henüz hazır değildi. Kilitli odada bulacağı her şeyin kocasına bakışını değiştireceğinden korkuyordu. Keşfedeceği şeyin Peter’la paylaştığı anıları mahvetmesini istemiyordu.

Böylece Maggy beklemeye karar verdi. Ne de olsa, kapının ardında ne olduğunu bilmeden birkaç yıl geçirmişti. Biraz daha bekleyebilirdi. Bir ay geçti ve Maggy Peter’ın ofisi hakkında daha az düşünmeye başladı. Ama bir gün kendini yalnız hissetti ve Peter’la bağlantı kurmasına yardımcı olabilecek bir şey aradı.

Anahtarı kim aldı?

Maggy, Peter’ın ofisinin önünden geçerken evin etrafını araştırıyordu. Eli otomatik olarak boynundaki anahtarı hissetmek için yukarı kalktı ama zincir yerinde yoktu. Anahtarı yatağının başucundaki çekmecenin içine bıraktığını hatırladı, böylece odayı açmaya kalkışmayacaktı.

Maggy kendi kendine belki de şimdi doğru zaman olduğunu düşündü. Böylece anahtarı almak için üst kattaki yatak odasına çıktı. Ama çekmeceyi açtığında anahtar orada değildi. Biri anahtarı almak için odaya gizlice mi girmişti?

Paranoyak düşünceler

Maggy anahtarı bilmediği için Eva’yı arayamazdı. Yoksa Eva, Maggy’nin yalan söylediğini anladı ve anahtarı kendisi mi aldı? Ya Eva anahtarı bulup aldıysa? Maggy asla Peter’ın ofisini tek başına açamazdı. O anahtara ihtiyacı vardı.

Maggy paranoyaklaşmaya başlamıştı. Sanki kızına artık güvenemeyeceğini hissediyordu. Maggy başını salladı. Düşünceleri çok saçmaydı. Anahtarı kendisi yanlış yere koymuş olmalıydı. Maggy çekmecenin arkasına bakmaya çalıştı.

Anahtarı geri aldı

Yerde parlak bir şey gördü ama bunun anahtar olup olmadığından emin değildi. Maggy çekmeceyi hareket ettirmek için çabaladı. Anahtardı ama oraya nasıl gelmişti? Maggy bunu kendisinin yapmadığından emindi. Maggy hızla zinciri ve anahtarı aldı ve boynuna taktı.

Birdenbire artık yalnız hissetmiyordu. Ama bu iyi bir his değildi. Ürkütücüydü – sanki biri onun her hareketini izliyordu. Sonra Maggy evin içinde bir yerlerden gelen sesler duydu.

Zamanı gelmişti

Meraklanan Maggy sesi takip etti. Peter’ın ofisinden geliyor gibiydi. Bunca zaman sonra odanın içinde canlı bir şey mi vardı? Eliyle göğsünün yanındaki anahtarı kavradı. Belki de sonunda kapıyı açma vakti gelmişti. Anahtarı çıkardı ve kilide soktu.

Maggy’nin kalbi hızla atıyordu ve ellerinin terlediğini hissedebiliyordu. Birkaç saniye sonra nihayet odanın içinde ne olduğunu görebilecekti. Taşındıklarından beri evin bu bölümüne hiç gelmemişti ve neyle karşılaşacağını bilmiyordu.

Sıradan bir ev ofisiydi

Kocasının özel alanının kapılarını ilk kez açtığında gözlerine inanamadı. Odaya baktığında ne hissedeceğini bilemedi. Kesinlikle beklediği gibi değildi.

Peter’ın ofisi sıradan bir oda gibiydi. Bir çalışma masası, hiç bilmediği kitapların bulunduğu bir kitaplık ve köşede bir şezlong vardı. Perdeler kapalıydı ve daha fazla ışık almak için onları açtı. Ama sonra pencerelerden birinin açık olduğunu fark etti.

Daha fazla gizem

Maggy bunu garip buldu. Pencereyi kapattı ve arkasını döndü. Sonra nefesi kesildi. Artık odada daha fazla ışık olduğu için yan masanın üzerinde açık duran bir kitap gördü. Bu, ölmeden önce okuduğu son kitap olmalıydı.

Kitabı aldı ve onun sandalyesine oturdu. Kendini gözyaşları içinde buldu. Peter’ı özlemişti. Oda hâlâ onun gibi kokuyordu. Sonra Maggy odanın karanlık tarafında kilitli bir dolap gördü. Maggy anahtarı bulamadı, bu yüzden ağır bir mumluk aldı ve kırılana kadar kilide vurdu.

Eski bir kasa

Dolabın kapağını açtığında kocaman bir kasa olduğunu gördü. Bu Peter’ın sırrı olmalı. Ofisi bu yüzden kilitli tutuyor olmalıydı. Kasa eski ve ağır görünüyordu. Denedi ve altı haneli bir kodu olduğunu fark etti.

Maggy kasaya girmenin yolunu tahmin etmeye çalıştı. Önemli tarihleri denedi – doğum günleri, yıldönümleri ve Eva’nın doğum günü. Hiçbiri işe yaramadı. Maggy yine çaresiz hissediyordu. Bu kasayı açabilmesinin tek yolu birinin onu kırmasıydı.

Çilingir çağırdı

Bu yüzden bir çilingir tutmaya çalıştı. Çilingir geldiğinde kasayı görünce şaşırmış. “Bu şey 70 yıllık olmalı.” Çilingir tüm kasayı dükkana götürmek zorunda kaldı çünkü Maggy’nin evine getiremeyeceği aletlere ihtiyacı vardı.

Bu arada Maggy, Peter’ın eşyalarını karıştırarak kodun ne olduğuna dair ipucu olup olmadığını anlamaya çalışıyordu. Çilingir ona kasayı açabileceğinden pek emin olmadığını söylediği için kodu kırması gerekiyordu.

Gerçekleşen bir dilek

Maggy, şifrenin ne olduğuna dair bir ipucu bulma umuduyla Peter’ın masasındaki tüm çekmeceleri karıştırdı. Daha sonra Peter’ın masanın üzerine bıraktığı açık kitabın yanında küçük siyah bir kutu gördü. Kutu önemli bir şey içeriyor olabilir miydi?

Maggy kutuyu kaldırdı ve şaşırdı – çok hafifti. Kutuyu açtığında, içinde katlanmış bir kağıt parçası vardı. Peter’dan bir mektuptu! Görünüşe göre Peter’dan mektup alma dileği gerçekleşmişti.

Son vedası

Mektup şöyle başlıyordu: “Sevgili karım, eğer bunu okursan, artık seninle birlikte olmayacağım. Bunun olacağını uzun zamandır tahmin ediyordum. Muhtemelen kasayı bulacak ve içinde ne olduğunu merak edeceksin. Şok olacaksın ama umarım bu büyük sır için beni affedebilirsin.”

Peter daha sonra yazmaya devam etti, “Bunu sizin için zaten olduğundan daha zor hale getirmeyeceğim. Kod 865203. Seni seviyorum, sevgili Mags.” Maggy gözlerinden akan yaşları sildi. Peter ölümünün yaklaştığını görmüş ama onu uyarma zahmetine bile girmemişti. Ama onu gerçekten suçlayamazdı.

Kasayı eve geri götürdü

O kasada ona, kendi karısına bile söyleyemeyeceği kadar önemli olan şey neydi? Artık şifreyi bildiğine göre, kasayı geri alması gerekiyordu. Maggy çilingiri aradı. Neyse ki çilingir henüz kasayı açamamıştı. Bu yüzden, kasayı geri getirmesi için birini göndermek üzere ayarlamalar yaptı.

Maggy tüm zahmetler için çilingire ödeme yaptı ve kasayı ofise geri getirtti. Maggy, Peter’ın ofisinde kasayla baş başa kaldığında birdenbire çok gergin hissetti. Şifreyi giriyor ve bir tık sesi duyuyor. Maggy topuzu çevirir ve ağır kapı gıcırdayarak açılır.

Hayatı bir yalandı

Kasanın içinde gevşek kâğıtlarla dolu siyah bir cilt vardı. Peter her zaman ketum biriydi. Maggy onun ailesiyle hiç tanışmamıştı bile. Ona ailesini korkunç bir ev yangınında kaybettiğini söylemişti. Maggy onun memleketinin neresi olduğunu bile hatırlamıyordu.

Dosyayı incelediğinde her şeyin yalan olduğunu anladı. Dosyada ailesi gibi görünen kişilerden gelen çok sayıda mektup ve birkaç aile fotoğrafı vardı. Ailesiyle yıllardır iletişim halinde olduğu ortaya çıktı.

Rahat bir nefes

Maggy’nin kafası karışmıştı. Neden ailesi hakkında yalan söylemek zorundaydı ki? Sonra çoktan sararmış olan eski bir belge gördü. Bu belge Peter’ın doğum belgesiydi. Ama doğum belgesi Amerikan değildi. Birdenbire gerçekte ne olduğunu anladı.

Peter, Amerika’da daha iyi bir yaşam arayışı için ailesini terk eden yasadışı bir göçmendi. Maggy, Peter’ın bu sırrı neden kendisinden saklamak zorunda olduğunu anlayamadı ama sonunda Peter’ın sırrının korktuğu kadar ağır olmadığını görerek rahatladı.