Konteyner kentte isyan ettiler: ‘Kim tenekede yaşamak ister?’

Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat sarsıntılarının akabinde konutları ağır hasar alan ve Elazığ’da Kırklar Mahallesi’ndeki konteyner kentte kalan vatandaşlar ömür şartlarına reaksiyon gösterdi. Depremzede bir vatandaş, “Ben neredeyse bir yıldır buradayım. Geldiğimizden beri çabucak girişin altı su içinde. Daima su akıyor. Çocuklar ayakkabılarını çıkardığı an su içindeler. 15 santimetre su var. Biz idareye söylüyoruz. Daima yapacaklarını söylüyorlar hala hiçbir şey yapılmadı” dedi. Diğer bir depremzede ise, “Ben iş istiyorum. Bir tenekede 4 yıl kim yaşamak ister. Açık cezaevi üzere. İş kelamı verdiler lakin kimse ilgilenmedi. Ben dilencilik yapmıyorum. Yardım da istemiyorum. Yalnızca iş verin. Kiramı ödeyeyim ya. Ben oturayım evimde” diye konuştu.

Zafer Partisi Elazığ Vilayet Lideri Onur Omrak, Elazığ Kırklar Mahallesi’ndeki konteyner kentlerde kalan depremzede vatandaşları ziyaret etti. Omrak’a konteyner kentteki sıhhatsiz hayat şartlarından ötürü yaşadıkları kahırları anlatan depremzedeler meselelerine tahlil bulunması için yardım istedi.

“YÖNETİME BİR ŞEY DEDİĞİMİZDE KÖPEK ÜZERE AZARLAYIP ATIYORLAR”

Depremde meskenleri ağır hasar alan 3 çocuk annesi vatandaş şunları söyledi:

“Bizi depremzede saymıyorlar. Sayılmamız için herhalde bir can kaybı vermemiz gerekiyordu ki 2 tane de can kaybımız var. Ona karşın bizi depremzede saymıyorlar. Buraya geldik geleli neredeyse yılına gireceğiz. Yapılan tek şey 4 tane yardım kolisi onun dışında da bir kart dağıttılar. Onu da herkese vermediler. Haklı, haksız usulsüzce dağıttılar. Gereksinimi olan bireylere verilmedi, gereksinimi olmayanlara da verildi. Ben aldım lakin yalnızca kendi adıma konuşmuyorum. Burada hepimiz birlikte yaşıyoruz. Bu sıkıntı süreci hepimiz atlatmaya çalışıyoruz. En değerlisi de idare yönetim değil. İdareye biz bir şey için gittiğimizde bize köpek üzere azarlayıp dışarı atıyorlar.

“DEPREMDE ÖLMEDİK FAKAT BU DEMEK DEĞİL Kİ BURADAKİ BEŞERLER MAĞDUR DEĞİL”

Konteynerim çürük. Bende görüntüsü var. Kışın ortasında ben suyun içinde konteynerde yaşadım. Gelen yardımlar geri çevriliyormuş. Bunu ben yaşamadım duydum. ‘Buradakilerin muhtaçlığı yok, alın götürün öteki yere verin’ deniliyormuş kapıdaki vazifeliler tarafından. Benim ricam, burada bir Hatay üzere, Maraş üzere vefat kaybımız yok ancak bu demek değil ki buradaki beşerler mağdur değil. Burada da son derece mağdur insanlarımız var. Biri de benim. Hatay’da Maraş’ta nasıl ilgileniliyorsa, burayı da bir zelzele bölgesi sayıp ilgilenilmesini istiyoruz. İdarenin ayrım yapmadan ilgilenmesini istiyoruz. İnanılmaz torpil dönüyor. Herkes kendi adamını seçiyor. Ona nazaran yardımlar dağıtılıyor. Bunu tespit ettiğimizde valinin üzerine atıyorlar. Herkes birbirinin üzerine atıyor.

“KONTEYNER KENTTE GÜVENLİK YOK”

Güvenlik yok. Herkes elini kolunu sallayarak girebiliyor. Yazın burada silahlı arbedeler da oldu, bıçaklı hengameler da oldu. Burada hiç bir formda çocuğumuzun da bizim de can güvenliğimiz olmadı yani. Ben bunun için de şikayette bulundum lakin ilgilenen olmadı. Burada uyuşturucusu da dönüyor, her şey de dönüyor zira kayıtlı olmayan beşerler da buraya yerleştirildi. İdare başına nazaran insanları getirip konteynerlere yerleştirmiş diye duyduk. Burada her çeşit insan var. Evet olabilir lakin buranın güvenliği idareyle alakalıdır. Sıhhat yok. Birçok yerde izliyoruz, Maraş’ta olsun, başka bütün sarsıntı bölgelerinde olsun daha doğrusu bütün konteyner kentlerde, mesela bizim Malatya tarafında, kentin girişine Ukraynalıların kaldığı konteyner kent var. Orada tanıdıklarım var. Palyaçosuna kadar gidildi, pamuk şekerler dağıtıldı. Çocukları memnun etmek ismine ki depremzede değiller. Ayrım yapmıyorum. Sonuçta onlar da mağdurlar fakat burada da mağdur olan çocuklar vardı. Çocuklar ismine hiçbir şey yapılmadı.”

“GELDİĞİMDEN BERİ SUYUN İÇİNDE YAŞIYORUM”

6 Şubat sarsıntılarının akabinde konteyner kentte kalmaya başlayan bir öbür vatandaş ise şunları söyledi:

“Ben neredeyse bir yıldır buradayım. Geldiğimizden beri çabucak girişin altı su içinde. Daima su akıyor. Daima yaz gelip geçti oraya bakılmadı. Çocuklar ayakkabılarını çıkardığı an su içindeler. 15 santimetre su var. Biz idareye söylüyoruz. Daima yapacaklarını söylüyorlar hala hiçbir şey yapılmadı. Gelip bakıp dönüyorlar. Bir açın bakın. Yapamıyorsanız ‘yapamıyoruz’ deyip dönün. Ne elektriğe bakıyorlar. Gelip baksınlar. Prizi nereden aldığımız muhakkak. Banyoda su akıyor. Çamaşır makinasının altına bez koyduk. O denli koruma ediyoruz. Bakan yok.”

“BİR TENEKENİN İÇİNDE 4 YIL NASIL YAŞANIR?”

2020 Sarsıntısında hem meskenini hem işini kaybeden ve 4 yıldır iş bulamadığını tabir eden depremzede ise şunları söyledi:

“Ben iş istiyorum. Bir tenekede 4 yıl kim yaşamak ister. Açık cezaevi üzere. İş kelamı verdiler fakat kimse ilgilenmedi. Ahıskalılar var. Onlara devlet iş verdi. Bizim cürmümüz ne? Konteyner verdiler orada kalıyoruz lakin mağduriyetimiz çoktur sahiden. Bir de şunu söylemek istiyorum; liderimizin neye yönelik yaptığını bilmiyorum fakat dışarıdan gelenlere, mültecilere daha çok kıymet veriyorlar, bize vermiyorlar. Bana vermiyorlar mesela. Ben 4 yıldır iş istiyorum. Kiraya çık diyorlar. Kiralar evvelce bin liraydı, artık 7 bin lira Elazığ’da. Zati kiralık konut de yok. Buraya bakarsak, buralardayız. Üst kattayım. Tenekenin içinde bir insan 4 yıl nasıl kalır arkadaşım? Ben bunu sormak istiyorum. Bir insan 4 yıl tenekenin içinde kalamaz. Sormak istiyorum. Artı hiçbir imkan yok.

“BURADA BİR TANE SURİYELİ GÖREMEZSİNİZ ZİRA HEPSİNİN MESKENİ VAR”

Kendi imkanlarımızla sağ olsun devletimiz bize konteyner verdi tekrar. Çadırlarda kalan insanlarımız var onlar da mağduriyette. Biz bütçemize uygun, kiralık da olsa konut istiyoruz. Bunu duyduk. Burada Ahıskalılar var. Aşağı Demirtaş konteyner kentte. Onlara Bitlis Ahlat’ta yapılan konutlar var, biliyoruz. Dışardan gelen Suriyeliler mesela. Burada bakın bir tane Suriyeli yok konteynerde kalan. Neredeler; konutları var zira. Onlara kira yok, elektrik yok, hiçbir şey yok, sıhhat fiyatı yok. Ben tansiyon hastasıyım, mide kanaması geçirdim. Bu ıstırapta kaç tanesi geldi ‘biz sana iş bulacağız’ dediler. Vermediler, iş vermediler lakin Ahıskalılara bakın valilik bunların hepsini işe soktu. Hepsi çalışıyor. Dışardan paraları da geliyor. Bunlar bizim konuğumuz diyorlar. Ne konuğu? Türkiye’de 15 milyon konuk olur mu? Belediye Lideri Şerifoğulları’ndan yalnızca iş istedim. ‘Bana iş ver, ben buradan çıkayım, kiramı ödeyeyim’ diye. Ben dilencilik yapmıyorum. Yardım da istemiyorum. Yalnızca iş verin. Kiramı ödeyeyim ya. Ben oturayım konutumda.”

“İNSANLAR BURADA EŞYALARI İLE ÇÜRÜMEK ÜZERELER”

Zafer Partisi Vilayet Lideri Onur Omrak ise ziyaret sonrası yaptığı açıklamada şunları söyledi:

“Daha evvel de öbür bir konteyner kentte kalan depremzedelerimiz yeni bir konteyner kente getirilmelerine karşın, hala şikayetleri çözülmüş değil. Gezdiğimiz yerlerde, gördüğümüz konutlarda daima meselelerle karşılaşıyoruz. Baht yapıtı yaşadıklarını görüyoruz. Burada beşerler nitekim mağdur ve bu mağduriyetleri giderilmiyor. İdare tarafından birtakım yardım kartları insanlara adil formda dağıtılmıyor. Beşerler burada eşyalarıyla bir arada çürümek üzereler. Bunlara ivedilikle yetkililerin el atması gerekiyor. Biz her platformda bunu lisana getireceğiz.”