Melek Mosso soyadını değiştirme kıssasını anlattı
Sunuculuğunu Ahmet Mümtaz Taylan’ın yaptığı ‘Empati’ programının bu haftaki konuğu müzikçi Melek Mosso oldu.
“SOYADIMA 10 DAKİKA İÇİNDE KARAR VERDİK”
Bugünlere gelmek için çok çaba verdiğini söyleyen Mosso, “16 yaşımdan beri Mosso’yum. Akrabalarım beni toplumsal medyada bulmasın diye kendime bir profil aldım. Mosso bir müzik terimi, sevinçli ve hızlanan manasına geliyor. Flüt notalarında çok olur. Oradan aldığım bir mahlasımdı Mosso. Müzikleri yüklerken de grupla birlikte 10 dakika içinde düşünüp karar verdiğimiz bir isim oldu, üzerinde baş patlattığımız bir şey değildi” dedi.
“KARTONUN ÜZERİNE ATTIĞIM SÜNGERİN ÜZERİNDE YATIYORDUM”
Ünlü müzikçi ailesinden ayrıldığı ve birinci çalışmaya başladığı periyodu, “Bütün zorluklar şu an o kadar hoş geliyor ki. O gayretin her anının keyfini çıkartarak yaşadım, zorluğun da keyfini çıkartmak diye bir şey var” kelamlarıyla anlattı.
Mosso “Çok makûs bir meskende kalıyordum. Kartonun üzerine sünger atmıştım, orada yatıyordum. Bir elektrikli soba vardı. Konutumun hakikat dürüst kapısı, penceresi yoktu. Öğretmen maaşı alıyorum. Hayata yetebilmek için hem özel ders veriyorum, gece yerlerde sahneye çıkıyorum. 4’te konuta gelip, 08:30 dersine yetişiyordum. Annemle babam konutu birinci gördüklerinde şoke oldular, annem ağlamaya başladı. Bana garip geldi onların ıstırabı, ben çok memnundum. Beni sonra o meskenden taşıdılar” tabirlerini kullandı.
“ÖLDÜRÜLEN BAYANLARI HATIRLIYORUZ LAKİN ADAMLARI HATIRLAMIYORUZ!”
Kuzenini aile içi şiddet nedeniyle kaybettiğini tabir eden Melek Mosso, hislerini ve erkek şiddeti için kanılarını de paylaştı.
Mosso “Adlandıramıyorum, ne diyeceğimi bilemiyorum, kayıplar verdim, travmalarını atlatmam yıllar aldı. Kuzenim öldürüldü, onu da öldüren kocasıydı ve ben o bayanı gördüm, unutamıyorum. Aklımdan silemiyorum, kimse silemez. Ben öldürenin psikolojisini asla anlayamıyorum! Empati yapamadığım tek yer burası. Biz o bayanların isimlerini hatırlıyoruz daima, o adamların yüzlerini unutmamalıyız. Bayanların isimleri ve nasıl kaybettiğimiz değil, o adamların yüzleri zihnimize kazınmalı. Bütün bayanların yüzlerini hatırlıyoruz değil mi, fakat katilleri hatırlamıyoruz! Bir gün kendime dedim ki; bu adamların yüzlerini unutmayacağım. Adamlar dışarıda ve ellerini kollarını sallayarak geziyor. Özgecanlar, Hülyalar…” dedi.
