Mevsimlik çalışanlardan siyasilere davet: Oy kullanamıyorlar

14 Mayıs’ta yapılan cumhurbaşkanı ve milletvekili seçimlerinde seçmenlerin yaklaşık yüzde 11’i sandığa gitmedi.

İkinci tipe kalan cumhurbaşkanı adayları Recep Tayyip Erdoğan ile Kemal Kılıçdaroğlu ortasındaki oy farkının yaklaşık 2,5 milyon olması nedeniyle sandığa gitmeyenlerin ikinci çeşitte ne yapacakları büyük ehemmiyet taşıyor. Bu nedenle siyasi partiler, sandığa gitmeyen seçmeni ikna etmeye çalışıyor.

Ankara’ya 150 kilometre uzaklıktaki Şereflikoçhisar’da tarlalardaki çalışan mevsimlik tarım personellerinin büyük kısmı de seçimin birinci cinsinde memleketleri Şanlıurfa’ya gidip oy kullanamadı.

10 yıldır soğan tarlalarında çalışan 47 yaşındaki Zeynep Köse, 10 çocuğundan yalnızca birini okutabildiğini, 300 TL yevmiye ile geçinemediğini, Şanlıurfa’ya bir yıldır dönemediğini belirterek, şöyle konuştu:

“10 ÇOCUKLA NASIL YETİŞEYİM”

*Geçim kuralları sıkıntı olduğu için bu sene hiç dönmedim. Kış ayında da burada çalıştım. 10 çocukla ben nasıl yetişeyim? Okula giden vardı, onları da okuldan çıkardım.

*Üç çocuğum artık meskende tek başına; aç mı, susuz mu Allah bilir. Evvel çadırda yaşıyorduk. Artık sıkıntı olduğu için kirada oturuyoruz. Aldığımız yevmiye 300 TL. Kiraya mı vereceğim, suya mı vereceğim, doğal gaza mı vereceğim? 5 kilo yağ aldın mı 150 TL. 50 kilo un aldın mı 500 TL. 50 kilo şeker aldığında bin TL. Ben, bu parayla neyi geçindiriyorum?

*Çocuklarım okumadılar; 4. Sınıfa, 6. sınıfa kadar gittiler, okuldan çıkardım ben. Benim oğlum bana diyor ki ‘Anne, sen niçin beni okutmadın’. 10 çocuktan yalnızca bir adedini okuttum. Gücüm yok, hangi parayla okutayım? 6 ay bu türlü tarlada, güneşin altında soğuk yemek…

*Sabah erkenden kalkıp yola düşüyoruz. Karanlıkta gelip karanlıkta gidiyoruz. İki çocuğumu da tarlanın içinde büyüttüm. Hayatımız bu türlü geçti.

*Yaşım 47’ye gelmiş, bir şey anlamadık hayatımızdan. Artık 10 kişi çalışsak da 5 kişi çalışsak da yetmiyor. Tam bir yıldır konutumuza et girmemiş. Niçin? Kilosu 360 TL. Ben, o yevmiye ile neyi alacağım? Çocuklarıma hoş bir eğitim vermem, akşam sıcak bir yemek yapmam gerekiyordu.

“ADALET, HUKUK, DEMOKRASİ OLSUN, BİZ SOĞANLA YETİRİRİZ”

Viranşehir’den gelen tarım emekçisi Ali Körpe ise Şanlıurfa’da seçimin birinci çeşidinden sonra tarım çalışanlarının çalıştıkları bölgelere döndüğünü belirterek, “Şu anda Güneydoğu’da kimse kalmadı. Manisa, Bursa, Adana… Türkiye’nin her yerine dağıldı. Hiç birisi kullanamayacak. Partiler yol paralarını verirse gidip kullanıp gelebilirler ama… Milyonları bulur. Güneydoğu’nun her kentinden akın ettiler. Mecburlar zira, gelmeseler olmaz. Bu da bu seçimi çok etkiler” diye konuştu.

Ali Körpe, şunları söyledi:

*Cumhurbaşkanımız dedi ki ‘Rizeliler, Ordulular, bir mühlet işinizi erteleyin’. Herhalde bizim oyumuza muhtaçlığı yok, değil mi? Gereksinimi olsaydı bize de kederi, ‘Siz de gitmeyin’.

*Ben, 10 yıldır bu işi yapıyorum. Yevmiye bizi kurtarmıyor. Aç karına razıyız lakin adalet, demokrasi, hukuk olmadığı vakit olmuyor. Biz, bunu istiyoruz. Adalet, hukuk, demokrasi olsun bize kâfi. Adalet, hukuk olsun, biz soğanla yetiririz.

“MUTLAKA DEĞİŞİM OLSUN”

Ahmet Alabaş da Şanlıurfa’yı terk edeli 3 yıl olduğunu söyledi. Çocuklarından bir kısmının Şanlıurfa’da olduğunu, kendisinin kışın Polatlı’daki soğan depolarında çalıştığını belirten Alabaş, 8 çocuğundan yalnızca bir kızını üniversitede okutabildiğini, fakat onun da kendisinin yanında 300 TL yevmiye ile soğan tarlasında çalıştığını anlattı.

Alabaş, “Geçim zorlaştı, o denli göründüğü üzere sıradan değil. Buradaki gençlerin haline bak. Kimi okulu bırakmış. Akşam 4’e kadar çalışacaklar. Konuta yetişene kadar saat 7 olacak. Bu insanların toplumsal hakları var, yeme içmeleri var lakin her şeyden de yoksun kalıyoruz. Önümüzde bir seçim var. Biz diyoruz ki değişim de olsun, kesinlikle değişim olsun” diyor.

Tarım çalışanlarının toplumsal garantisi olmadığına dikkat çeken Alabaş, şöyle konuştu:

“Biz de bunun düzelmesini istiyoruz. Yıllardan beri tarım emekçileri çok eziliyor. Bu ovaya girin, kiminin parası yok doktora gitmeye, kimi suda boğuluyor lakin sahip çıkan yok. Tarım emekçisi olduk, bilgisiz mi olduk? Gözümüz görmez mi oldu? Biz de görüyoruz. Kimin saraylarda manda yoğurdu yemesi, Bağdat hurması yemesi… Hayatımda manda yoğurdu görmedim. Ben 58 yaşında bir beşerim, bugüne kadar daima bu türlü yaşadık.

“BİZİ VATANDAŞ SAYMIYORLAR”

Seçimin birinci tipinde kendisi üzere binlerce tarım çalışanının oy kullanamadığını belirten 64 yaşındaki Mustafa Baş, şunları söyledi:

*En değerli bir hakkımız. Oyumuzu kullanamıyoruz. Urfa’ya gidersek… Millet daima yoksul, kaza olursa yollarda ölürler. Bize bir hak tanısalar, buraya sandık koysalar, oyumuzu kullansak vatandaş üzere. En büyük isteğimiz budur.

*Zaten yaşantımız göz önünde, ne desek az olur. Seçim kütüklerimizin birden fazla Urfa’da. Ben, Hatay Kırıkhan’da oturuyorum. Çok çalıştım, 150’yi aradım, bir milletvekilimiz var onu aradım, ‘Bize bir hak tanıyın, biz de oyumuzu kullanalım’ diye. ‘Mümkün değil’ dedi.

*Gitse 10 kişi sarfiyat. Nereden baksan burada en az 500 kişi var. Bu bölgede bu türlü 50 küme var. Bizi insan yerine koymuyor. Bizi vatandaş saymıyorlar.

“BURADAKİ HERKES OY KULLANMADI”

Tarım çalışanların çavuşluğunu yapan Şanlıurfalı Halil Demir ise yaşadıkları sıhhatsiz şartlardan şöyle keder yanıyor:

*Çadırda kalıyoruz. Karanlıkta yatıyor, karanlıkta kalkıyoruz. Urfa’dan, yalnızca kendi köyümden 500 kişi geldi. Şereflikoçhisar’ın birçok köyünde 3 bin tarım personeli var.

*Oy kullanmak istiyoruz, hürriyetimiz yok. Buradan memleketimiz Urfa’ya gitmek, bin kilometre gidiş-geliş, adam başı 3 bin TL eder. Buradaki herkes oy kullanmadı. Hepsi sıfır. Buradan sesleniyorum; Türkiye Cumhuriyeti’nde tarım emekçileri 1 milyondan fazla. Yalnızca Urfa’da. Diyarbakır’ı bırak, Mardin’i bırak. 1 milyon küsur, oy kullanmadılar. Daima sıfır. Benim 15 çocuğum var. Hepsini okuldan çıkardık, getirdik. (ANKA)