Orman yakmak vatanı yakmaktır/Doğan Özdemir

Güzel vatanımız cayır cayır yanıyor! Onunla birlikte yüreklerimiz de yanıyor, kanıyor.

Yangın bir tür doğal afettir. Bazen insan denen canlı eliyle çıkarılır, bazen de yıldırımdan, elektrik tellerinden, orman içindeki şişe parçalarından çıkabilir. Ama nasıl olursa olsun yangın dünyanın varoluşundan beri yaşanmakta olan bir olaydır. Bilinmeyen, çözülemeyen, ilk kez göreceğimiz bir olay değildir. Bu nedenle bilimsel düşünen yöneticiler ülkelerinin yıl boyunca yangına karşı neler yapılabileceğini öngören planlar yapar. Yüzyıllardır karşılaştığımız bu olayı önceden düşünüp her türlü önlemi alır, çıktığında anında müdahale ederek en az zarar verecek şekilde önler.Bunu yapabilmek için bilimden, uygarlıktan, çağdaşlıktan yeterince nasibini almış, hedefine “canlı yaşamını” koymuş, başta insan olmak üzere her tür canlının yaşamasını ilke edinmiş olması gerekir. Doğayı sevmeyen, onu sürekli rant aracı olarak görüp tahrip eden, doğada yaşayanları da görmezden geleceği için ağacın, çiçeğin, böceğin, tavşanın, kaplumbağanın, balığın, kuşun, eğer ona bir çıkar sağlamıyorsa hiç önemi yoktur! Bunların en üst türü olan insanın bile kadın ve erkek olarak ayrıştırıldığı, birinin ötekine köle sayıldığı, bunun koltuğu sağlama alma aracı olarak kullanıldığı bir zihniyetten, üstüne basarak yükseldiği değerler hakkında bir iyimserlik beklemek sadece hata olacaktır.

İnsan, üzerinde yaşadığı toprak parçasını bir kez vatan bellediyse onun ufacık bir çakıl taşı için bile canını vermekten sakınmaz. Bu duyguyu taşıyan kişi elbette o vatana güzellik ve zenginlik katan taşını-toprağını, ormanını-hayvanını her şeyiyle sever. Ona zarar verilmesini istemez.Vatanı; içinde yaşayan halklarıyla bir bütün görmeyip sınırlarını dini gerekçelere dayalı ümmetçilikle çizenlerin böylesine bir milliyetçi-yurtsever duyguları taşımalarını beklemek mantıklı değildir. İdeolojileri uğruna vatan toprağının altı da, üstü de bizleri silahla yenemeyen yabancılara para karşılığı satılabilmektedir.

TV’lerde günlerdir izliyoruz. Dört bir yanda ormanlarımız, ormanların içinde yaşayan tüm canlılarımız, köylerimiz, evlerimiz yanıyor! 40-50 noktada birden başlayan yangının nedeninin şu ya da bu olmasının artık hiçbir önemi yoktur! Önce ölen önce gömülür; onun bunun tartışmasını yapmak yerine devleti yönetenlerin tüm olanakları seferber ederek bu yangını hızla söndürmeleri gerekir.

THK uçaklarımızı göz göre göre çürümeye terkeden bir zihniyetle karşı karşıyayız. Bir zamanlar biri de koskoca Türk donanmasını Haliç’e kapatıp çürütmüştü! 100 Litre; yani 20 litrelik 5 damacana su az alıyor diye kazandığı ihale bile yok sayılan Ata mirası THY uçakları hangarlarında yatıyor. Uçuş garantili saat ücreti bilmem kaç bin dolara kiralanan uçak ve helikopterler de ortalıkta yok! Görünen 3-4 helikopter; onların da yeterli olması olanaksız! “İtibardan tasarruf olmaz” diyerek saraylar dikmek, uçaklar almak siyasi bir seçenektir. Ama halkın ödediği vergileri halkın yararına kullanmak, yangın söndürme uçak ve helikopterleri almak da bir görevdir! Bir gün sandıkta oyunu kullanırken halk bunu da değerlendirecektir.

Utanmadan, sıkılmadan kendilerine din konusunda önder denen “sıradan Müslümanı bile dinden çıkaran” birileri Allah’ı bile alet olarak kullanmaktan kaçınmıyor; “Ben insanoğluna akıl verdim, aklını kullanmayanı cezalandırırım” ayetini unutarak yangının hep birlikte “Tekbir” getirerek söndürüleceğini söyleyebiliyorlar! Ey düzenbazlar; işte ormanlar yanıyor, gidip söndürsenize; sayenizde kalanlar da Müslüman olsun!

Hükümet, atanmış bakanlar da yetersiz! Zaten izin almadan konuşulamayan sistemde konuşan da inandırıcı olamıyor. Dün evi sele gidip canı yananlara reva görülen işlem, bu gün de evi yananlara uygulandı; kafalarına atar gibi çay atıldı! Onları alanlara da helal olsun! Hak ettikleri gibi yönetilmeye devam edecekler!Siyasetin bu denli kötü yönetildiği, bu kadar ayağa düşürüldüğü bir dönem yaşamadım. Gözümüzün içine baka baka yalan söylemeye o kadar alıştılar ki, kendi yalanlarına kendileri de inanıyor olmalılar!

Yazık; çözüm üretemiyorsunuz, işleri liyakate göre değil sadakate göre dağıttığınızdan, ürettiğiniz abes sistemden dolayı devlet çarkları durdu. Bu arada ülkede yıpratılmayan hiçbir değer kalmadı. Son olarak ormanlarımız sayenizde günlerdir yanıyor. Ona buna laf yetiştireceğinize, kasayı tamtakır edip kullanacak beş kuruşunuz kalmadığından iş yapıyor gibi görüneceğinize, halka yardım etmek yerine İBAN göndereceğinize son kez bir insancıl eylem gösterip istifa edin! Siz de, biz de, ülke de kurtulsun!

Hoca Nasreddin’in “zaten inecektim” dediği gibi yarın demokratik yollardan önünüze konan sandıkta 20 yıldır yaşattıklarınızın hesabı elbette bir avuç yandaşın dışında sorulacaktır.

Her vatandaşımıza ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk’ün “Gençliğe Seslenişini” bir kez daha yüksek sesle okumaya davet ediyorum.

Doğan Özdemir