Türk Harb-İş Sendikası üyesi emekçiler, Türk-İş’i protesto etti

Türk-İş ve Hak-İş Konfederasyonları, kamuda çalışan çalışanlar ismine hükümetle yaptıkları toplu iş kontratı görüşmelerinde, taban fiyatların 15 bin liraya yükseltilmesini, sonrasında bütün fiyatlara yüzde 15 oranında refah hissesi uygulanmasını, birinci altı ay için yüzde 45, sonraki altı aylık periyotlarda ise enflasyon oranına nazaran yüzde 5 oranında artış yapılmasını talep etmişti.

Milli Savunma Bakanlığı’nın işletmelerinde çalışan Türk Harb-İş Sendikası üyesi personeller, bu talepleri yetersiz bulduklarını belirterek bugün Türk-İş Genel Merkezi önünde konfederasyon yöneticilerini protesto etti.

“NE YAZIK Kİ SENDİKALARIMIZ DURUMA SESSİZ KALMAKTADIR”

İşçilerden Rıdvan Biçer, şu açıklamayı yaptı:

*Burada, Türk-İş ve Hak-İş’e davette bulunmak ve tüm personel kardeşlerimizin sıkıntılarını lisana getirmek için toplandık. Son yıllarda yaşanan enflasyon sonucunda fiyatlarımızın alım gücündeki düşüş hepimizi derinden etkilemektedir.

*Günümüzde hükümetten ve patronlardan bağımsız çalışmadığı ortada olan TÜİK’in açıkladığı enflasyon datalarının gerçeği yansıtmadığını görmekteyiz.

*Yine araştırmalar göstermiştir ki son yıllarda yurt içi hasılada emeğin hissesi süratle düşerken sermayenin hissesi durmaksızın artmaktadır ve ne yazık ki sendikalarımız duruma sessiz kalmaktadır.

*Kendileri emekçiden aldıkları aidatlarla lüks bir hayat sürerlerken personellere yoksulluğu reva görmektedirler. Türk-İş’in yüzde 45 artırım talebiyle masaya oturması, bunun açık göstergesidir. Hükümetin artırım teklifinin ise ciddiye alınacak bir tarafı yoktur.

*Bu artırım teklifi karşısında aksiyona geçmeyen sendikalar, daha neyi beklemektedir, daha neyin pazarlığını yapmaktadır?

“TEK SIKINTISI KOLTUĞU OLAN SARI SENDİKA İSTEMİYORUZ”

*Evet, biz emekçiler geçim külfeti çekiyoruz ve bizi bu yoksulluğa mahkum edenler, halkı yoksullukta eşitlemek isteyenler bilsinler ki biz bu duruma asla razı olmayacağız. Ayrıyeten şunu da hatırlatmak isteriz ki sendikaların emekçinin görüşünü almadan patronun memuru üzere çalışarak artırım oranlarını belirlemesi, emekçilerin sendikasına olan itimadını yok etmektedir.

*Bizler, özelleştirmelere sessiz kalan, sınıf sendikacılığını bırakıp uzlaşı sendikacılığına soyunan, kendi sınıfına yabancılaşmış ve tek kederi koltuğu olan sarı sendika istemiyoruz. Bugün emekçiyi yoksulluğa mahkum eden nedenlerden biri de adaletsiz vergi sistemidir.

*Bugün emekçi, her 3 saat çalışmasının bir saatini SGK ve gelir vergisi kesintileri için yapmaktadır. Ayrıyeten fabrikasında çalışan bir emekçi, daha yılın yarısına gelmeden yüzde 27’lik vergi dilimine girmekte ve maaşı erimektedir.

*Unutmayalım ki ülkemizde, bir gecede büyük şirketlerin vergi borçları sıfırlanırken tüm vergi yükü işçilerin sırtına yüklenmektedir. Bu durum ne adildir ne de insanidir.

“MÜCADELE EDEN BİR SENDİKA TALEP EDİYORUZ”

*Taleplerimize gelirsek; en başta TİS görüşmelerinin emekçiden saklanmadan, şeffaf bir formda yürütülmesini ve emekçinin onayı alınmadan bağıtlanmamasını istiyoruz. En düşük emekçi fiyatının yoksulluk sonu üzerine çıkarılmasını ve kontratta alınacak artırımın buradan sonra üzerine alınmasını istiyoruz.

*Vergi diliminin birinci basamağı yüzde 10’a çekilmeli ve yıl uzunluğu sabitlenmelidir. Bugün ülkemizde toplanan vergilerin dörtte üçünü işçi sınıfı ödemektedir. Bu adil olmayan duruma bir son verilip, verginin tabana değil tavana yayılmasını, yani herkesten gelirine nazaran vergi alınmasını istiyoruz.

*İşverenlere ödenen yüzde 5’lik SGK takviyesinin çalışanlara de ödenmesini istiyoruz. Her gün enflasyonla boğuştuğumuz bu periyotta, iki yılda bir yapılan toplu iş kontratı görüşmelerinin bir yıllık dönemlere çekilmesi kıymet arz etmektedir.

*Ayrıca sendikaların, halkın fakirleşmesinin en büyük nedeni olan özelleştirmelere karşı çıkmaları ve kamucu bir anlayış benimsemeleri elzemdir. Artık uzlaşan değil, el açan değil, uğraş eden bir sendika talep ediyoruz.

“BİZİ ENFLASYONA DAİMA YENİK DÜŞÜRMEKTEDİR”

İşçilerden Fadime Ergül ise şunları söyledi:

*Türk-İş’i eleştirmemizin en büyük sebeplerinden biri, istediği artırım oranlarıdır. İstediği artırım oranları, hiçbir formda emekçiyi tatmin etmemektedir.

*Bizi enflasyona daima yenik düşürmektedir. İstediği artırım oranları yüzde 45 ile başladığı için, doğal olarak hükümette yüzde 30 üzere bir teklif veriyor. Şayet bunu daha yüksek bir meblağda istemiş olsaydı bizim de elimiz kuvvetli olacaktı.

*Bu sebepten ötürü TÜRK-İŞ’i protestoya geldik. Kendi sendikamız olan Harb-İş’i de protesto ediyoruz. Bizleri, personelin emeğini sömüren herkesi burada protesto ediyoruz.

*Bizim talebimiz, yüzde 60 artırım, birinci altı ay içinde. İkinci altı ay içinde yüzde 10 artı enflasyon, üçüncü altı ay için yeniden yüzde 10 artı enflasyon istiyoruz. Yüzde 15 artı refah hissesi istiyoruz. Zira enflasyon karşısında maaşımız erimiş durumda.

“BIÇAK KEMİĞE DAYANDI. ARTIK DAYANAMIYORUZ”

*Biz, Harb-İş üyeleri olarak, Türk Silahlı Kuvvetleri’ne hizmet vermekteyiz. Lakin bu hizmetin karşılığını önemli manada alamamaktayız. Bizimle tıpkı ayarda iş yapan HAVELSAN, TAI, ASELSAN, ROKETSAN’da emekçilerin aldıkları fiyatla kıyas yaptığımızda bizim aldığımız fiyat çok düşük meblağda kalıyor.

*Bu sebepten ötürü hakkımızı istiyoruz. Ömrümün yarısını orada geçirdim, aldığım fiyat çok düşük. Benim üzere çok düşük fiyatlarla çalışan personel arkadaşlarımız var. Neden? Mevcut hükümet, bizi enflasyona daima yenik düşürdü. Daima yüzde 5 artı enflasyon farkı yapıyor. Bu türlü bir şey yok.

*Bizi enflasyona yenik düşürmeyin artık. Bıçak kemiğe dayandı. Artık dayanamıyoruz. Ankara’da da kiralar İstanbul üzere fahiş fiyatlardadır. Bir artı bir konutun kirası 10 bin lira; emekçi 12 bin lira alıyor. Bu kirayı nasıl ödeyecek?

*Üç artı birler, Sincan’da 6 bin liradan başlıyor. Bu personel kirayı nasıl ödeyecek? Konutunu nasıl geçindirecek? Kamuda çalışan personellerin ortak sorunu bu.

*Taşerondan kamuya geçen emekçi arkadaşların kahırları daha da bir diğer. Aldıkları fiyat, taban fiyattan 1-2 bin lira fazla. Artık dayanamıyor hiç kimse.

“ARTIK BİZ DE BU SAATTEN SONRA TANIMIYORUZ”

*Bizim aidatımız ile orada konutuna ekmek götüren, bizim aidatımız ile lüks hayat yaşayan sendika yöneticilerimiz bize kapıları kapattı, ‘Biz sizi tanımıyoruz’ dedi. Bizi tanımayan sendikayı, artık biz de bu saatten sonra tanımıyoruz.

*Biz, sarı sendika istemiyoruz. Biz, personelin yanında duran, personel için çalışan, personel için emek sarf eden sendika istiyoruz. Buradan herkese, kamuda çalışan emekçi arkadaşlara sesleniyorum.

*Gelin, daima bir arada birlik olalım ve bu yüzde 30’u katiyetle kabul etmeyelim. Hatta yüzde 45’i de kabul etmeyelim. Direne direne bu işi kazanalım. (ANKA)