Geçtiğimiz gün Eskişehir Anadolu Üniversitesi merkez yemekhanesi merdivenlerine kendisini asarak intihar eden üniversite öğrencisi Resul Alan, memleketi Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinde toprağa verildi.
ARDINDA NOT BIRAKARAK ÖMRÜNE SON VERDİ
Şanlıurfa’dan okumak için Eskişehir’e gelen 21 yaşındaki Resul Alan, hayatına son vermeden evvel yazdığı notta intiharının ekonomik kriz ve banka borcundan kaynaklı olmadığını kaleme aldığı öğrenildi.
Notunda uzun vakittir âlâ olmadığını, Türkiye’de gençlerin, çocukların intihar ettiğini ve hiçbir şeyin değişmediğini, haberinin bile yapılmadığı tarafta not bırakan Alan, bıraktığı notta şu tabirlere yer verdi:
“Herkese merhaba. Ben Resul Alan. Umarım güzelsinizdir. Zira ben uzun vakittir uygun değilim. Bu notu görünce endişelenmekte haklısınız. Evet bu bir intihar notudur. Aslında pek bir şey açıklayacak durumda değilim lakin yanlış anlaşılmalara sebep olmamak için son bir şeyler söylemem gerekiyor size. Öncelikle üzerimdeki banka borçlarından pek kimsenin haberi yok fakat zati benim intiharımın onunla bir alakası yok.”
“BU GİT-GELDEN ARTIK BIKTIM”
“Sonuçta ben dün, bugün ya da bu ay içerisinde bu kararı almadım. Çok uzun yıllardır başıma dank edip duruyordu. Bir yandan bu git-gelden artık bıktım. Artık bir şeylerin yoluna girmeyeceğini anlayınca güzelce berbat etmek istedim. O yüzden o parayı çöp ettim, borçları da ödemedim. Benden sonra aileme kalacak borç fakat mahkeme yoluyla bundan kurtulabilirler. Bu o kadar kıymetli değil. Sıkıntı aşk acısı ya da gelecek tasası falan da değil. Ailemin de suçlanmasını istemiyorum anne babam berbat beşerler değil. Yani o denli gerekiyordu.”
“AHLAKSIZLARIN, BİZE AHLAK DERSİ VERMESİNİ KALDIRAMIYORUM”
“Her şey baştan beri berbattı. Yaşamak ağır geldi. İnsanların ikiyüzlülüğüne katlanamıyorum. Ahlaksızların, bize ahlak dersi vermesini kaldıramıyorum. Kimseye tahammülüm kalmadı. Nefes alamıyorum uyumak yemek yemek azap üzere geliyor. Artık hiçbir şeyi düşünecek durumda değilim. Rastgele bir beklentim de yok bu saatten sonra. Evet çok çabaladım kendimi vazgeçirmeye çalıştım. Lakin olmadı ne yaparsam yapayım daima başa dönüyordum. Hiçbir şey artık beni hayatta tutamazdı.”
“YAŞADIĞIM SÜRECE HİÇBİR ŞEY DEĞİŞMEDİ”
“Bir yandan bugüne kadar yaşadığım için pişmanım. Yaşadığım sürece hiçbir şey değişmedi. Vazgeçtiğim vakitler oldu lakin şu an bakınca aslında hiç vazgeçmemişim, yalnızca kendimi kandırmışım. Bu mühlet içinde daha çok insanın hayatına girdim. bunun için de sizden özür dilemem gerekiyor. Yani ben de bu türlü olmasını istemiyordum. Tahminen bir formda yaşarım dedim daima ancak ne yaptıysam başımın içini değiştiremedim.”
“TÜRKİYE’DE GENÇLER ÇOCUKLAR İNTİHAR EDİYOR HER GÜN VE HİÇBİR ŞEY DEĞİŞMİYOR”
“Her şeyi yarıda bıraktım hiçbir şeye odaklanamadım nereye gitsem daima içimde bir huzursuzluk vardı. Artık bir şey yapacak halim kalmadı. Hiçbir şey istemiyorum artık. Buraya kadardı ya da ben buraya kadar dayanabildim. Herkese çok yabancılaştım şu an kimseyle konuşacak halim de yok. Bir yandan akıl sıhhatimi kaybettiğimi düşünüyorum. Bu yüzden sevdiklerime bir ziyan vermemek için çekip gitmem gerekiyor tahminen de. Rahatsız olduğum bir bahis var. Türkiye’de gençler çocuklar intihar ediyor her gün ve hiçbir şey değişmiyor. Haberi bile yapılmıyor artık. Herkes intihar eden kişiyi suçluyor, akabinde küfür ediyor, iftiralar atıyor.”
“KEŞKE ÜLKE DAHA GÜZEL BİR DURUMDA OLSAYDI”
“Kimse istemez bunun olmasını yani keşke bu kadar pis bir toplumda yaşamasaydık. Keşke ülke daha düzgün bir durumda olsaydı. Tahminen bu kadar genç çocuk intihar etmezdi. Neyse söyleyecek pek bir şey kalmadı. Fazla üzülmeyin, unutmaya çalışın sizden yalnızca bunu istiyorum. Yalnızca hoş bir anı olarak kalayım sizin için. Keşke şöyle paradigma bu türlü olsaydı demeyin yani. Ne olursa olsun beni bundan vazgeçiremeyecekti. Olmadı yapacak bir şey yok. Benim öyküm de bu türlü olsun. Siz de kendinize âlâ bakın. Her şey gönlünüzce olsun. En hoş biçimde yaşamaya çalışın. Li xwe baş binerin. Bi xatire we.”
