Geçtiğimiz yıl yayınladığı ve 25 yıllık gazetecilik yaşamından anekdotları aktardığı anı-deneme kitabıyla adından söz ettiren yazarımız Mustafa Yaşar DİLSİZ, kariyerindeki 5. Kitabını Yetim Evlat Öyküleri Serisi’nin ilki Denizin Şairi ile okurlarıyla buluştu.
Masalsı anlatımıyla drama kurgunun fantastik dehlizlerinden okurunu bir anda hiç de beklemediği limanlarda soluklanmaya çıkaran yazar, yayınlanan Denizin Şairi’nde 2 öykü ile okurun karşısına çıkıyor. İlk öyküde hayatında hiç bir şey olmayan hiçbir şeyi olduramayan bir şairin hayatını günümüzde hala yaşayan mekanlarda misafir ediyor yazar.
İkinci öykü ise… Kader; Her kız annesinin kaderini yaşar, diyerek iddialı bir savla hikayesini anlatan yazarın kahramanı bir çocuk gelin…
Gerçekten kızlar annesinin kaderini yaşar mı?
Hayat gerçekten biz planlar yaparken başımıza gelenlerden mi ibaret?
“Çok hikaye okumuşsunuzdur… Ancak böyle bir hikayeyi asla okumadınız… Çünkü ben ilk defa yazdım…” diyen yazar edebiyat dünyasında yeni bir soluk olma iddiasında kalemi ve yazım biçimiyle okunmayı bekliyor.
TANITIM:
“Limana bakarak şiir demlerdi o, o zamanlar bile… Daha şair denecek kadar değildi, en fazla kızlara yazdığı Orhan Veli nazireleri, Cahit Sıtkı’dan bozma mısralar filan karalardı… Sonra her nedense ruhunu özgür bırakmaya ve her daraldığında farklı memleketlere, insan kalabalıklarına akmaya kaptırdı kendini… Sonra bir kadın sevdi, hep o kadını sevdi… Sonra başka kadınlar da oldu, sevişip sıvıştığı ve adlarını dahi hatırlayamadığı… O bir tek kadını sevmişti… Diğerlerinde bile o kadındı gözgöze geldiği, elele gezdiği, seviştiği… Sonra o kadın, onun serseri ruhunca ayartılmalarından bıkıp dünyasından siktir etmişti… O da o kadına olan aşkını da koyup cebine, şiire vermişti kendini… Sonrası malum…
Aslında şair olacak adam değildi… Adam olabilirdi mesela… O kadının istediği gibi, ama o kadar ısrarına rağmen o kadının bile adam edemediği adam olmuştu ola ola…
Bir İclal Aydın şiiri gibiydi hayatı bazen, bazen Nazım… Bir gün bakıyorsunuz akıllı uslu bir adam, ama bir de bakıyorsunuz çekilmez bir adam olmuş Volkan Konak şarkılarındaki gibi… Ama adam olamamıştı işte… Olmayınca olmuyordu…”
