Meteoroloji, uzmanlar arka arda uyarıyor, ‘sıcakların en ağır olduğu bugünlerde dışarı çıkmayın’ diyor. Hava sıcaklıklarının 44 derece ile mevsim normallerinin üzerinde seyrettiği Aydın’ın İncirliova ilçesinde, belediyenin hoparlör sisteminden daima ‘sıcağa çıkmayın’ anonsları yapılıyor.
Ama onların, yani çiftçilerin ve tarım çalışanlarının bu ikazlara uyma lüksü yok. Eser para etmezse de, günlük yevmiyeler az gelse de üretmek zorundalar. Şayet çiftçi üretici tarlaya gitmezse eser tarlada kalacak.
İşçi çalışmazsa aç kalacak. Bu nedenle 44 derece sıcağa karşın tarlada domates, biber, çilek toplanıyor. Pamuk çapalanıyor. Daima artan girdi fiyatlarına karşın eseri gereken kıymeti görmeyen üretici de, sıkıntı koşullarda çalışan tarım emekçileri de hayatlarından şad değil.
“ÇALIŞMAK ZORUNDAYIZ, YOKSA AÇ KALIRIZ”
SÖZCÜ muhabirine çok sıcaklara kalmamak için sabah saat 04.00’de işbaşı yaptıklarını söyleyen tarım personelleri, “Güneşin altında, bu sıcaklarda baygınlık geçiriyoruz, tansiyondan öleceğiz diye korkuyoruz. Ekmek parası için, çoluk çocuğumuzun karnını doyurmak için çalışıyoruz. Çalışmak zorundayız. Belediye günde kaç kez anons ediyor, sıcağa çıkmayın diye. Nasıl çıkmayalım, nasıl çalışmayalım, çalışmazsak aç kalacağız. Geçim badiresi yaşıyoruz. Onun için herkes yatağında iken biz tarlaya gelip çalışıyoruz. Hırsızlık yapmak istemiyorsak, çocuklarımıza helal çıkar götürmek istiyorsak çalışmak zorundayız. Her gün her şeye artırım geliyor, bir tek bizim yevmiyelerimize artırım gelmiyor. Aldığımız para bir pazar masrafına yetmiyor. Bir torba un için üç gün çalışmak zorundayız” dedi.
“GÖZÜME UYKU GİRMİYOR”
Evdeki 6 çocuğu için çalışmak zorunda olduğunu söyleyen bayan tarım personeli, “44 derece sıcakta çalıştıktan sonra meskene gidiyoruz. Birçok vakit bu yorgunlukla kara kara düşünmekten uyuyamıyoruz. Bir emek olmuş 7 lira. Bu çocukları nasıl bir gelecek sağlayacağız. Bu çocuklar yarın nasıl yaşayacak, onların sonu ne olacak diye düşünüyoruz” derken, bir diğeri ise eşinin kanser hastası olduğunu belirterek, “Üç çocuğum var, 5-6 yıldır eşim hasta. Yalnızca ben çalışmak zorundayım. Çalışmazsam hepimiz aç kalacağız. İktidara oy verdik. Karşılığını bu türlü alıyoruz. Bu kadar yorgunluktan sonra günün geri kalanında iş çıkarsa tekrar çalışmaya gideceğiz. Zira aldığımız yevmiye bir pazar parasına yetmiyor” dedi.
“NE ÜRETİCİ NE TARIM EMEKÇİSİ MEMNUN”
İncirliova Ziraat Odası Lideri Oğuzhan Ülgüdür, pandemide çiftçinin tarımın üretimin ehemmiyetinin çok anlaşıldığını, lakin ülkemizde her şeyin çok kolay unutulduğunu belirterek günümüzde ne üretici ne de tarım personelinin ömründen mutlu olduğunu söyledi.
Ülgüdür, “Çiftçi şu anda sahipsiz. İlaç, gübre,mazot, sulama, personel maliyetleri yüzde 200 arttı. Çok sıcaklar yüzünden eserlerde yüzde 50’ye varan kayıp var. Biz tüm bunlara karşın, 44 derecenin altında üretmeye devam ediyoruz. Fakat karşılığını alamıyoruz. Bu tarlada hasat edilen domates 2 liradan yola çıkıyor, fakat pazarda 15-20 liradan satılıyor. Bu şartlarda çiftçilerin devam etmesi mümkün değil. Çiftçilik yapan kalmayacak. Çocuklarımız bizim halimizi gördüğü için çiftçilik yapmak istemiyor. Bu yalnızca bizim problemimiz değil, ülkenin sorunu. Çiftçinin önemsenmesi, tarım, Bağkur primlerinin düşürülmesi, tarım emekçi sigortalarının ise devreye girmesi gerekiyor. Desteklemeler günümüz ekonomik koşullarında çok gülünç sayılarda kaldı. Hemen revize edilmesi gerekiyor. Örneğin zeytinyağı beş yıldır 80 kuruş, pamuk 1 lira 60 kuruş bu sayılar çok komik değil mi?” diye sordu.
“ÇİFTÇİ DAİMA ZARARDA”
Son iki yıldır çiftçinin çok meşakkat yaşadığını, pamuk, bezelye, buğday ekiminden darbe yediğini belirten üretici Murat Cenger, “Mazot, gübre, personel, sulama, yer icarları ile çiftçi daima ziyanda. En sonunda bırakmaya yönelecek. Üretim olmadığı vakit 13 milyon çiftçi ve bölüm çalışanı ortada kalacak. Hükümetten çiftçinin emeğinin hakkının verilmesini istiyoruz. Kaç yıldır meclise geliyor ancak her kezinde ertelenen ‘tarım dalında çalışanların sigortası’ meselesinin çözülmesi gerekir. Şayet sigorta yoksa kimse gelmek istemiyor. Biraz devlet, biraz da çiftçiler takviye vermezse dalda çalışacak eleman bulamayacağız. Kimi eserlerde makineli hasat yapılabiliyor, lakin incir, erik, mandalina üzere kimi eserlerin hasadında ise insan emeğine gereksinim var. Çiftçinin ise dayanacak gücü kalmadı. Bugün domatesin kilosu bir lira 80 kuruşa gidiyor. Bir bardak çay 7 lira, yarım litre su o denli. Biz üç kilogram domates satıp lakin bir çay içebiliyoruz” tabirlerini kullandı.
