2022 yılı sayımına nazaran nüfusu 97 bin 818 olan Muğla’nın Marmaris ilçesinde, yaz aylarında yaşayanların sayısı yarım milyonu geçerken, etraf kirliliğini de beraberinde getiriyor. Başta kıyılar olmak üzere hoş görünümlü bölgeler, etrafa duyarsız şahısların bıraktığı çöplerden geçilmiyor.
Duyarsız vatandaşların daima kirlettiği alanlar için yetkililer çaresiz kalıyor. Denize girdikten sonra kıyısı terk ederken atıklarını beraberinde götürmeyenlerden, cadde ve yollardaki banklarda vakit geçirip, atıklarını tekrar oralarda bırakanlara kadar duyarsız vatandaşların çevreyi kirletmelerine deva bulunamıyor.
SEYİR ZİRVELERİ ÇÖP YIĞINLARIYLA DOLU
Marmaris, Armutalan, İçmeler mahalleleri ile Yalancı Boğaz Mevkisi’nde neredeyse 100 metrede bir konteyner konulmasına karşın çöp ve molozların ormana dökülmesinin önüne geçilememesi, yetkilileri de isyan ettiriyor.
Kirlilik bilhassa seyir teraslarının bulunduğu bölgelerde ağırlaşıyor. Kaldı ki bu bölgelerde de konteynerlere atmak yerine çöpler etrafta bırakılıyor. Belediye paklık yetkilileri vazife alınlarının dışı olmasına karşın bu bölgelerde daima paklık yaptıklarını lisana getiriyor.
Hatta son derece dik alanların paklığı ise komando üzere yapılıyor. Paklık vazifelileri bellerine bağladıkları iplerle aşağı yuvarlanmamak için tedbir alınarak, bölgeyi atıklardan arındırabiliyor.
HAVA ÜCRETSİZ, DENİZ ÜCRETSİZ, ÇÖP BEDAVA
İçmeler Mahallesi’nde kamu kurumları ortasındaki uyuşmazlık nedeniyle yıllardır boş bekleyen Köy Hizmetleri kampı bedavacı çadırcıların yeri oldu.
Yaz aylarında daima buralarda konaklayıp çadır kuran tatilcilerin çevreyi son derece kirlettikleri de gözden kaçmıyor. Konaklayıp denize girdikleri alanlar bile atıklardan geçilmiyor.
Ayrıca bölgede tuvalet olmaması burada kalan onlarca insanın bu muhtaçlıklarını nasıl karşıladıkları sorusunu sorduruyor.
Yaşanan tablo akıllara Orhan Veli’nin meşhur şiirini getiriyor:
Bedava yaşıyoruz, ücretsiz; / Hava ücretsiz, bulut parasız; / Dere zirve parasız; / Yağmur çamur ücretsiz; / Arabaların dışı, / Sinemaların kapısı, / Camekanlar parasız; / Peynir ekmek değil lakin / Acı su ücretsiz; / Kelle fiyatına hürriyet, / Esirlik ücretsiz;/ Parasız yaşıyoruz, parasız.
