Bu oyunla hayal kurulmaz
6 maçtır gol yemeyen bir rakibe karşı 59. saniyede golü bulmak, Galatasaray ismine hayal üzere bir başlangıçtı. Son haftaların muhteşem kahramanı Boey, direkleri geçemeyen Oliveira’nın işini bu defa bahta bırakmadı, ‘Al da at’ dedi lakin gerisi gelmedi.
Galatasaray topu Konyaspor’a o kadar çok bıraktı ki, bunun bedelini Çekiçi’nin harikulade golüyle ödedi. Konya üzere savaşçı, pas yapan ve saha içi paylaşımı tıkır tıkır işleyen bir kadroya bu kadar talih tanırsanız olacağı buydu. Direkten dönen iki top ve Muslera, Galatasaray’ın krize girmesini önledi. Baht imdada yetişti birinci yarıda.
Okan Buruk’un kadrosu büyük grup futbolu oynamıyor. 50 bin taraftarın dayanağına karşın rakibinize baskı kuramıyorsanız, bırakın baskıyı rakibiniz güle oynaya top yapıyorsa burada bir yanılgı var demektir.
Transferlerle kendisinden geçen taraftarlar için dünkü oyun en kıymetli ikaz olmuştur. Zira bu oyunla şampiyonluk hayal edemezsiniz.
Torreira dışında defansif istikameti olan orta saha yok. O da her yere yetişmeye çalışmaktan helak oluyor. Mertens’in 10 numara konumunda önemli zaafları var. Pas trafiğini yönetemiyor. Geçiş atakları Oliveira’nın ayağına bakıyor yalnızca. Bu türlü olunca da kırılgan bir kadro izliyoruz, oyuna hükmedemiyor. Grup oyunu olmayınca da iş kişisel yeteneklere kalıyor. Yusuf Demir ve Icardi ile oyun biraz hareketlense de tekrar o alışık olduğumuz telaş havası var. Icardi’nin de zamana!
Oliveira en uygun bildiği şeyi yapıp defansı düşüren pası atıyor, Dubois’in ortasıyla günü kurtaran gol geliyor. Sağ bek olarak alınan Dubois, atak katkısı sıfır Van Aanholt’un yerine oynamalı bence. Daha yararlı olacağa benziyor.
Aslan günü kurtardı ancak bu oyun ümit vermiyor.
Yasin Yıldırım
