Corona Günlükleri-61 – Doğan Özdemir

Corona Günlükleri-61

Kuyruk

Kuyruk; bazı canlılarda vücudun bir parçasıdır. Koşarken ve hızlı dönüşlerde vücudun dengesini sağlamaktan tutun da ağaçlara tutunmada, sinekleri kovalamada, savunmada ve daha pek çok işte kullanılır. İnsanoğlu zamanında kaybettiği kuyruğunu unutamamış olsa gerek, onun hakkında çok sayıda deyim türetmiştir. Öğrencilik zamanlarımızda kâğıttan ince şeritler halinde kesip birbirine ekleyerek uzattığımız “kuyrukları” çaktırmadan bir arkadaşımızın arkasına tutturur ve bununla ne kadar da eğlenirdik değil mi? Hele büyüklerimizden dinlediğimiz “Kuyruklu Yıldız” öykülerini dinlerken ne hayaller kurardık kim bilir… Eh; Kuyruklu Yıldız olur da hiç “Kuyruklu Yalan” olmaz mıydı? Çocukluğumuzda söylediğimiz hayal dünyamızın ürünü masum yalanlar daha sonraları sıkışınca “Beyaz Yalanlara” dönecekti. Hele siyasetçileri tanıdıktan sonra Kuyruklu Yalanlara alışacaktık!

Hani bazı düşüncesiz insanlar olur, canı istediği için zamansız da olsa çat kapı birinin evinin zilini çalıverir. Kovsan kovulmaz, dövsen dövülmez bu tipler huyu-suyu bilindiğinden zor da olsa çekilir de, bir de bakarsınız ki yalnız da gelmemiş, peşine de bir “Kuyruk” takmıştır! Artık ev sahibine sabırlar dilemekten öte bir şey gelmez elden… Bu konuda benim en çok hoşuma gideni ise; kendi kafanıza göre düşünüp-taşınıp bir iş yapmaya karar verdiğinizde tüm sorumluluk size aittir. Ancak iş bittikten sonra “nasıl olmuş?” diye birkaç kişiye akıl sorduğunuzda her birinden ayrı bir beğeni ya da eleştiri alacağınızdan aklıma hemen şu gelir: “Kesme eşeğinin kuyruğunu; kimi uzun der kimi kısa!” Yani ya o kuyruğu hiç kesmeyeceksin; ya da başkalarının bu konuda ne düşündüğüne takmayacaksın!

Gelelim günümüze; 18 yıldır tek başına ülkemizi yönetenler her yanda uzayan kuyrukların hesabını veremeyince yine işin kolayına kaçıp suçu “CeHaPe”ye yüklemekte buluyor. “Eyyyy CeHaPeeeee; senin zamanında tüp kuyrukları, yağ kuyrukları, benzin kuyrukları vardı, unuttun mu?” diye kükrüyorlar. Doğrudur; gerçekten de o dönemlerin içinden gelen biri olarak bu kuyrukları yaşadım. Çoğu zaman karaborsadan alıyorduk ya da sıra; yani “kuyruk” bekliyorduk.

Günümüzde ise üzülerek belirtelim ki yine “Kuyruklar” görmekteyiz. Dilerim ki bunlardan biri ve öncelikli olan “Aşı Kuyruğu” bir an önce tüm vatandaşlarımızı kapsayacak şekilde çözülür. Bir yanda başta sağlıkçılarımız olmak üzere bazı meslek grupları dururken yaratılan “Torpilliler Kuyruğu” uzayıp gitmez! Çünkü bu can pazarıdır! Halkın sağlığı para ile alınıp satılamaz! Devlet vatandaşının sağlığını korumakla görevlidir. Ne derecede sağlıklı olduğunu tam olarak anlayamasak da bu aşıya bile razı hale geldik. Sözlerine göre şimdiye kadar 50 milyon doz aşının gelmiş ve yapılıyor olması gerekiyordu ama her zamanki gibi söylenene değil yaşanana inanmak zorundayız. Hele bu az miktardaki aşı yandaşlara peşkeş çekiliyorsa bunun hesabını soracak çok uzun bir “kuyruk” çok yakında ortaya çıkacağından emin olabilirsiniz!

Gelelim halkın “Açlık Kuyruğuna…” Utanarak, ağlayarak izlediğim o iç parçalayan görüntüleri yok saymakla yok olmuyor! Halen çöpten yiyecek arayan kişiler yaşıyor ülkemde! Elbette sürekli yandaş kanalları izleyenler bunları göremeyecekler; ama onların görmemesi gerçekleri ortadan kaldırmıyor. Ya “Ucuz Ekmek kuyrukları?” “Ucuz karnabahar, elma kuyrukları?” İnanasınız gelmeyebilir; ama ülkemin gerçeği bunlar. Halkımız aç; yarına ait bir güvencesi yok, geçinemiyor. Bir halk pazarına gidip bir kenardan dikkatle izleyin, gerçeği göreceksiniz. 8 liraya bir kilo almak yerine 2 kilo sebze alıp çocuklarını doyurmanın peşinde; onu bile alamayanlar var. Et, balık, meyve, tatlı falan artık lüks yiyecekler; ilk öncelik karın doyurabilmekte… Bu nedenle akşamı bekleyip ucuzlayan yarı çürük döküntü yiyecekleri almayı, 50-100 kuruş daha ucuz olduğu için “Halk Ekmek Kuyrukları” bekliyor!

Şimdi gelelim sonuca; evet, eskiden tüp-yağ-akaryakıt gibi malzemelerin de kuyrukları vardı. Ama o zaman CeHaPe iktidar değildi; ya da çok kısa süre iktidarda kalabildi. Bu sürede “bilerek-isteyerek-kasten” bu türlü mallar piyasadan çekildi. İş adamlarının Ecevit’i düşürmek için gazetelere ilan verdiğini, ABD ambargolarını anımsamak istemeyenler vardır. Ama bu mallar piyasaya sürülmeyip bilinçli bir yokluk ve karaborsa yaratanların iki amacı vardı. İlki; Ecevit’i zora sokup iktidardan düşürmek, ikincisi de kendi mallarını stoklayıp karaborsaya düşürüp vurgun vurmak. İkisini de başardılar!

Ancak o günkü kuyruklar ile bu günkü kuyrukları birbirine karıştırmayın! O zamanlar halkın parası vardı; piyasada mal saklandığından bulunamıyordu. Gerekirse karaborsadan bile alabiliyorlardı. Yokluk olay halkın geçiminde değil,

Karaborsacıların mallarını saklamasındaydı! Bu gün ise piyasada sorumsuzca yapılan ithalat sonucu ülke tarımı çökse de her şey var; ama halkta onları alabilecek para yok! Yani halk aç, yoksul, perişan! Ülke yönetilemiyor, Ekonomi Bakanı bile kayıplarda…

Bu ikisini birbirine karıştıranların son görecekleri, yakında olacak bir erken seçimde o ekmek alamayanların oluşturacağı “Uzun seçim kuyrukları” olacaktır.