
Tunceli’de üç kız kardeşin kurduğu ve 6 bayan gazeteciyle çalışma yürüten ve bu özelliğiyle bölgede birinci ve tek mahallî gazete olan ‘Tunceli Emek’ gazetesinin, ekonomik zahmetlerden ötürü satışına karar verildi.
İmtiyaz sahibi Hüsniye Karakoyun, mahallî gazetelerin desteklenmemesi durumunda gazetelerin ya kapatılarak ya da devredilerek özgünlüklerini kaybetmeye devam edeceğini kaydetti.

Hüsniye Karakoyun
“EKONOMİK KRİZE DAYANAMIYORUZ”
Emek Gazetesini 2004 yılında üç kız kardeş olarak birlikte kurduklarını ve uzun bir mühlet Tunceli’de kıymetli haberlere imza attıklarını belirten imtiyaz sahibi Hüsniye Karakoyun şunları söyledi:
“Bu gazeteyi kurduktan sonra kentte öteki gazete sahipleri üzerimizde çok büyük baskılar yaptı. Hatta gazetemizin üç sayı sonrasında kapanacağına dair teze bile girmişlerdi. Birinci vakitlerde haftalık olarak Emek gazetesini çıkartıyorduk. Öteki gazetelerden çok fazla baskı görmemiz sonrasında hırslandım ve gurur yaptım.
‘3-5 beş sayı sonra kapanır’ diye argümana girdikleri Emek Gazetesi’ni günlüğe çevirdik ve bugün beş bin küsur sayısını çıkartıyor. Bir mühlet sonra gazetemizin matbaasını kurduk. Birinci başta paydaşlık üzerinden gittik sonrasında ise banka kredisiyle ortaklarımın paylarını satın aldım.
Şimdi iki katlı çok hoş baskı tesisleri olan, iç mimarla çalışılmış harika bir yapıya dönüştürülmüş, içinde teknik manada profesyonel baskı makinaları, dijital makinaları olan çağdaş bir ofis kurduk.
20 yılın sonunda ülkenin geldiği ekonomik kriz ve yüksek enflasyon maalesef mahallî basın bölümünü de olumsuz bir formda etkiledi ve bitme noktasına geldi. Tek bir tutunacak kısmı resmi ilanlar kaldı.
Emek gazetesini 20 yıldır hiç kimseye aidiyet duymadan buralara kadar getirdik fakat ekonomik krize dayanamayacak duruma geldik. Bir çıkış yolu arıyoruz ve bunun içinde gazetemizi, iki katlı baskı tesisimizi ve matbaamızı satışa çıkarmak zorunda kaldık.
Bundan ötürü da samimi olmak gerekirse çok da üzgünüm, zira büyük bir emekle çıkardığımız bir gazeteydi. Ancak lokal basının desteklenmediği sürece bir müddet sonra bitme noktasına geliyor. Bugün birçok Anadolu vilayetinde mahallî gazeteler kapanıyor.”
“ ‘ONU YAZIN BUNU YAZIN’ DİYORLAR LAKİN 1 LİRA VERİP GAZETE ALMIYORLAR”
Kentin birçok sıkıntısında gazetecilerin daima ön saflarda olduğunu lakin gerek mülki amirlerin gerekse vatandaşların gazetecilerin ve basının meselelerine ilgisiz kaldığını belirten Karakoyun, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Aslında en çok desteklenmesi gereken ve lokal dinamikler açısından kıymetli bir yere sahip olan lokal gazetelere politikler, STK’lar, mülki yönetim ve halk sahip çıkmadığı için yıllardır emek verdiğimiz gazetemizi satma noktasına geldik.
Her olayda koşan, vatandaşın her probleminde yanında olan ve yeri geldiğinde kelli felli bireyler önünde dimdik duran basın mensupları zorluklar yaşadıklarında kimse yanında olmuyor. Herkese gazetecilere akıl veriyor ‘şunu da yazın bunu da yazın’ diye fakat 1 lira verip o gazeteyi alıp okumuyorlar.
Böyle bir ortamda Türkiye’de mahallî basın bitme noktasına geldi. Tunceli Emek Gazetesi de bir darboğazın içerisine girdi. Bu manada da gazete ve matbaamızı satmaya karar verdik. Bizler gazeteciliği seviyoruz, bunu devam ettirmek istiyoruz fakat şartlar maalesef elvermiyor.
Ancak kesimden anlayan, yada bu işe istekli olan beşerler varsa sermaye koyup iştirakler biçiminde de ortamıza katılabilirler. Zira Emek gazetesi Tunceli’nin sesi ve kulağı ve kentin birçok sıkıntısını çözme noktasında inisiyatif almış bir gazete.
Ödüllü bir gazete, markası tescilli bir gazete. Bölgede yalnızca bayanların çalıştığı tek gazete. 20 yıldır da bunu bu türlü sürdürüyor. Şu anda matbaadaki baskıyı genç bayan bir arkadaşımız yapıyor. Bu oluşumu desteklemek isteyenler varsa elbette varlığımızdan haberdar olmasını istiyoruz”