Emine Avcu: Önce toplum bilinçlendirilmeli

TOG ve Eti’nin ‘Sen Gençsin, Güç Sensin’ projesiyle desteklenen isimlerden biri olan ulusal paralimpik yüzücü Emine Avcu, amaçlarından yaşadıklarına birçok şeyden bahsederken, konutundan çıkmayan engelli bireylere de MİLLİYET aracılığıyla ileti gönderdi.
– Öncelikle kendinden bahseder misin? Hem okuyorsun, hem de sporcusun. İkisi bir ortada güç olmuyor mu?
Çatalca’nın Çanakça Köyü’nde hayata gözlerimi açtım. %79 oranında bedensel pürüzü bulunan sekiz kardeşli kalabalık bir ailenin birinci kız çocuğuyum. Epeyce sıcakkanlı, dayanağını esirgemeyen, her vakit evlatları için çabalayan bir anneye sahiptim. Annemin mücadeleci mizacı sayesinde hayata dört elle sarıldım.
2020 yılında ise Kültür Üniversitesi Meslek Yüksekokulu Halkla Bağlar ve Tanıtım Kısmı Ön Lisans eğitimini tamamladım. Mesleksel mesleğim için profesyonel formda yüzme branşıyla ilgilendiğimden ötürü, bağdaştırmak hedefli tekrardan 2. üniversitemi okumaya karar verdim ve İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Spor Bilimleri Fakültesi Spor Yöneticiliği Lisans Programını okumaya hak kazandım. Hayatımın eğitim kısmı elbette anlattığım üzere kolaylıkla ilerlemedi. Lise eğitimimi gerek yaşadığım yerdeki imkânsızlıklardan, gerekse etrafımda dayanak olup elimden tutacak insanların azlığı nedeniyle yaşıtlarımla birebir vakit diliminde bitiremedim, ama hayatta kıymetli olanın bir şeyler için adım atmak olduğunu anlayınca harekete geçtim. Hayatta ne öğrendiysem okul sıralarında değil de birebir yaşayarak öğrendim.
Okul ve spor yaşantımı bir ortada yürütmek birçok vakit kolay olmuyor. İkisinin iç içe geçmiş olması işleri bir noktada zorlaştırıyor. Ama her ikisine de isteyerek ve severek vakit ayırmaya çalışıyor, hayatımın ayrılmaz bir kesimi haline getiriyorum. Zira okul ve spor yaşantımda elde ettiğim birikimler beni ruhsal açıdan daha güçlü hale getiriyor. Bir güne birden fazla şey sığdırmak, okuldan çıkıp idmana koşturmak ve farklı ayrı her birinden birikimler elde ederek günü sonlandırmak bana tanımı güç bir memnunluk kazandırıyor.

Ortak alan vurgusu
– Engelli gençlerin birçoğu meskenden çıkmaya bile çekiniyor. Bu kaygıları ortadan kaldırmak için neler yapılabilir?
Hayat içinde insanı endişe ve kaygılara sürükleyen olaylar ya da durumlar olabilir. Mevcut sistem birden fazla vakit engelli bireylerin ‘özel’ durumlarını göz gerisi etmektedir. İstanbul üzere büyük bir metropolde bile manisi bir birey karşıdan karşıya geçmek üzere kolay bir iş için asansör bulmakta zorlanmaktadır. Bu en sabit örneklerden sırf biri. Bu yüzden engelli bireylerin konuttan çıkmak istememelerinin altında derin toplumsal sebepler yatmaktadır. Durum sadece fizikî farklılıklarından ötürü kendi vücutları ile barışamamış engellilerden ibaret değildir. Sadece bedensel farklılığınızdan ötürü size acıyarak bakan, duygusal olarak yaklaşıp halinize üzülen insanların olması ile toplumsal yaşama katılmanız konusunda sizi tereddütte bırakmaktadır. Bunların yanında kent ömrünün muhtemel birçok tehlike barındırması da engellilerin kendilerini meskene kapatmalarına sebep olmaktadır. Yapılması gerekenlerden birinci ve tahminen de en değerlisi, engelli bireyler konusunda toplumun bilinçlendirilmesidir. Meskenlerde ailelerin, okullarda öğretmenlerin dayanağı ile çocukların ve daha sonra tüm toplumun bilinçlendirilmesi koşuldur. Bunun yanında tüm ortak kullanım alanlarının yaşantımda bıraktığı izlerden yola çıkarak (okul, hastane, toplu taşıma, park, bahçe ve kıyıların, alışveriş merkezlerinin, vb.) tüm engelli çeşitlerine uygun olacak formda dizayn edilmesi gerekmektedir.
Hedef milletlerarası başarı
– Genç yaşına karşın birçok zorlukla uğraşmanın yanında alışılmış ki hayallerin, maksatların var. Bunlar neler pekala?
Atamızın iki kelamı benim için çok kıymetli. ‘Hayatta en gerçek mürşit ilimdir, fendir’ kelamı, akademik mesleğimi geliştirmem için yol göstericidir. Başkası ise ‘Ben atletin zeki, çevik ve ahlaklısını severim’ kelamıdır. Hayallerim elbette her atlet üzere memleketler arası karşılaşmalarda ülkemi, benim için manası büyük olan ulusal formasıyla yarışarak elimden geldiğince en düzgün biçimde temsil etmektir.

“Geldiğim düzey memnunluk veriyor”
– Katıldığın birinci Dünya Şampiyonası olan; Madeira 2022 sürecini kıymetlendirecek olsan neler söylersin?
Böyle büyük ve profesyonel bir yarışa katılmak epeyce heyecan vericiydi. Hem yarış öncesi hem de müsabaka süreci son derece keyif doluydu. Katıldığım 150 metre karışık tarzda Dünya beşincisi oldum. Dört yıl üzere kısa müddette elde ettiğim deneyimlerim ve çalışmalarım, birbirinden sıkıntı rakiplerime karşı göstermiş olduğum çabam ile bu düzeye gelmek benim için büyük bir memnunluk ve gurur kaynağıdır.
“Sen gençsin güç sensin projesi önemli”
– TOG ve Eti’nin projesi ile desteklenen isimlerden birisin. Bu senin hayatını kolaylaştırıyor mu?
TOG ve Eti’nin “Sen Gençsin, Güç Sensin” projesi ile spor kategorisinde yer alan isimlerden biriyim. Bu proje ile aldığım mentörlük dayanağı, çıktığım yolda daha emin adımlarla ilerlemek için kıymetli bir kılavuz oldu. Bu proje kapsamında yer almak, kitle bağlantı araçlarının da sayesinde, sporun ehemmiyeti ile ilgili toplumsal yaşama değerli bir bildiri vermemi sağladı.
“Her şey sizin hayata tutunmanızı sağlar”
– Sence spor engelli bir bireyin hayata tutunması için en kıymetli araç mı?
Hayat bakış açınıza nazaran şekillenen inanılmaz bir nizamda ilerler. Sadece spor değil, emek verip çabaladığınız, paha verdiğiniz, mana yüklediğiniz çabucak hemen her şey hayata tutunmanız için bir araç olabilir. Bu benim için bir spor dalıyken bir diğeri için bitki yetiştirmek, dünyayı gezmek, yeni bir lisan öğrenmek olabilir.
“Önemli olan çaba etmek”
– Senin röportajlarını okuyan, izleyen lakin içinde umut ışığı yanmayan engellilere bir iletinin var mı?
Yalnızca engelliler için değil tüm beşerler için kıymetli olan çabayı sürdürmektir. Hayatın tekrarlarla dolu olduğunu fark etmek ve her düşüşün tekrar ayağa kalkmak için en değerli adım olduğunu kabul etmek, bizi sağlam kılar. Tıpkı yürümeyi yeni öğrenen bir bebek üzere her seferinde tekrar yola çıkmak gerekmektedir.
İki ortasında seçim yapamam
– Paralimpik yüzücüsün ve birebir vakitte spor yöneticiliği okuyorsun. Bir seçim yapsan hangisi sana daha yakın geliyor?
Böyle bir ikileme düşmek ya da bu türlü bir seçim yapmak benim hayatımda kelam konusu olamaz zira her iki alanda beni başka istikametlerden tamamlamaktadır. Paralimpik sportmen kimliğim ile vatanıma olan sevgimi, dilek ettiğim hayalimi, topluma yararlı bir birey olma isteğimi desteklerken, okuduğum spor yöneticiliği lisans eğitimi ile akademisyenlik mesleğimi, tamamlıyorum.