Konya’daki Kredi Yurtlar Kurumu ve kamu misafirhanelerine yerleştirilen depremzedelerden Yabaş ailesi, birinci sarsıntıya birçok kişi üzere uykuda yakalandı.
Lütfü Yabaş, sarsıntıyı hissettikten sonra uyandırdığı eşini ve kızlarını sakinleştirip, inançlı biçimde hasar gören apartmanın dışına çıkardı.
Bir müddet sonra erkek kardeşi ve ailesinin yaşadığı binanın yıkıldığı haberini alan Yabaş, yardıma koştu.
Yabaş, enkaz altında kalan yeğeninin, kızının telefonuna attığı “Alttayız, biz daha çıkamadık” bildirisiyle arama kurtarma takımlarını bölgeye yönlendirdi.
Çalışma sonucu Yabaş’ın erkek kardeşi, eşi ve 2 yeğeni enkazdan sağ olarak kurtarıldı.
Yabaş ailesinin enkaz altındaki yeğeniyle yapılan mesajlaşmalar ise verilen ömür dolu çabayı ortaya koyuyor.
“EVİ GÖRÜNCE KİMSE SAĞ ÇIKAMAZ DEDİM”
Yabaş, AA muhabirine, zelzele anının çok korkutucu olduğunu söyledi.
Bir taraftan sarsıntısı yaşarken bir taraftan da uyandırdığı ailesini, “korkmayın” diye sakinleştirmeye çalıştığını aktaran Yabaş, şöyle konuştu:
“Kardeşimin konutunun yıkıldığını öğrenince çabucak yardıma gittik. Meskeni gördüğümde, bunun altından hiç kimsenin sağ çıkmasına imkan yok dedim. Altı katlı bina bir kat düzeyine inmiş. Enkaz altındaki yeğenim kızıma bildiri attı, telefonla iletileşme yoluyla irtibat kuruldu.
Arama kurtarma çalışmalarının son bir saatinde şarjı bitti fakat yerini öğrendikten sonra problem olmadı. Yaşıyorlar mıdır diye ümitsizliğe kapılmıştık lakin çok şükür çıkardık, güzel durumdalar. Mesajlaşmalar arama çalışmalarına çok katkı sağladı. Yeğenim iletide kaldığı odayı, âlâ olduklarını söyledi. Peş peşe ileti attı, hangi odada olduğunu öğrenince onlara ulaştık. Çok makûs bir şeydi, Allah’ım bir daha yaşatmasın.”
Malatya’da üç gün kaldıklarına değinen Yabaş, “Gezdiğimiz sokaklar, arkadaşlarımız daima enkaz altında kaldı. Allah’ım herkese yardım etsin. Kimseye bu türlü acılar yaşatmasın, çok makûs bir şeydi. Allah’ım devletimize de zeval vermesin. Hayırseverlerin de yardımıyla her şeyi yetiştirdiler. Konya’ya gelirken Malatya istikametine tahminen de 1000 yardım tırı geçti.” tabirini kullandı.
KURTULUŞU SAĞLAYAN O MESAJLAŞMALAR
Enkaz altındaki Melike: “Alttayız, biz daha çıkamadık.”
Lütfü Yabaş’ın kızı Serap: “Ses geliyor mu? Şarjını bitirme, sesler gelince bağırmaya çalışın, yeterli misiniz?”
Melike: “Evet geliyor, makine sesi”
Serap: “Nefes alabiliyor musunuz? Nasılsınız? Bağırın şu an sessiz herkes. Sizden ses almaya çalışıyoruz, sizin olduğunuz taraftalar.”
Melike: “Tamam, evet.”
Serap: “Tamam, korkmayın.”
Melike: “Bağırıyoruz”
Serap: “Çıkacaksınız, çok yormayın, orta ara bağırın, ses yaklaşınca bağırın.”
Melike: “22 kaldı (telefon şarjı). Sesleniyor, babam”
Serap: “Tamam, kapat”
Serap: “Şu an kimseye yazma, sesler çok yakın olduğunda bağırın. Kapanmasın (telefon) ona gereksiniminiz var, korkmayın telefonunu kapat.”
Melike: “İnşallah”
Serap: “Yarım saat yazmayın, kimseye. Ortada ses verin kâfi.”
Melike: “Tamam”
Serap: “Nasılsınız? Âlâ misiniz? Ses geliyor mu? Açık mı telefonun? Bağırın, haydi az kaldı inşallah çıkacaksınız.”
Melike: “Tamam, şarjım 5”
Serap: “Şarjını bitirme, sesleri duyuyor musun? Bağırın, şarjın bitmesin. Karşılık ver çabucak kapat”
Melike: “Şarjım bitiyor, bize sesle ulaşın yine”
Serap: “Tamam tamam. Ses duyuyor musunuz? Bağırın, âlâ misiniz?”
