Gelecekte bir asteroit çarpması,nükleer savaş ya da volkanik patlama sonucu beslenme alışkanlıklarımız bir hayli değişecek…
Yaklaşık 66 milyon yıl önce bir asteroit Dünya gezegenini yarıp deniz tabanına çarptı ve ABD’nin Hiroşima’ya attığı nükleer bombadan 6,5 milyar kat daha güçlü bir patlamaya neden oldu. Etki, tortu ve kükürt bulutlarını Dünya’nın sıcaklığına göndererek yaklaşık iki yıl boyunca Güneş’in ışığını bloke etti. Fotosentez durma noktasına geldi, bu da daha az bitki demekti. Hayatta kalan dinozorlar yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kaldı.
Ancak fosil kayıtları, mantarların sonrasında geliştiğini gösteriyor .
Bilim muhabiri ve Vox editörü Bryan Walsh’a göre , böyle bir kıyamet olayı meydana geldiğinde, mantarlar insanın hayatta kalması için çok önemli hale geliyor.
Walsh’un 2019 tarihli “Ahir Zamanlar” adlı kitabı, hem doğal hem de insan kaynaklı felaket olaylarının varlığımızı nasıl tehdit ettiğini inceliyor. İçinde, üç tür olası felaketin – asteroit çarpmaları, süper volkan patlamaları ve nükleer savaşlara dikkat çekiyor .
Nükleer savaş, asteroitler veya süper volkanlar Güneş’i engelleyebilir
Araştırmalar, süper volkan patlamalarının ve nükleer bombaların sonuçlarının, dinozorları ölüme mahkum eden asteroidin sonrasına benzer olacağını öne sürüyor.
Örneğin, yaklaşık 74.000 yıl önce, Toba süper volkanı patlaması atmosfere kükürt dioksit bulutları göndererek güneş ışığını yüzde 90’a kadar azalttı.
Carl Sagan’ın yazdığı 1983 tarihli bir makaleye göre, nükleer bomba (binlerce) patlayacaksa, bu aynı zamanda güneş ışığını yüzde 90’dan fazla azaltacak bir nükleer kışı da beraberinde getirecek.. Bu senaryoda küresel sıcaklıklar 45 Fahrenheit (25 Santigrat) kadar düşebilir.
Walsh, ” Çiftçiliği imkansız hale getirebilir” diye yazıyor. Hayatta kalabilmek için insanların güneş ışığı almayan tarımı benimsemeleri, yani mantar, fare ve böcek yetiştirmeleri gerektiğini söylüyor.
Başka bir deyişle, güneş ışığı olmadan tarım olmaz. Walsh’un kitabındaki mantar yetiştirme bunun çözümü.
Felaket sonrası tarım hakkında bir yorum da 2014 yılında yayınlanan ve” Herkesi Ne Olursa Olsun Beslemek” adlı kitapta David Denkenberger’den geliyor. Denkenberger, Walsh’a “Belki insanların nesli tükendiğinde dünya yeniden mantarlar tarafından yönetilecek çünkü mantarlar güneş olsun ya da olmasın ağaçlarda yetişir. Enkaz veya kül bulutları Güneş’i kapatacak ve iklim hızla soğuyacak, hayatta kalan ağaçlar da yok olacaklar. İnsanlar bu ölü odunu sindiremez doğal ama mantarlar sindirebilir , diyor.
Walsh matematiğini yapıyor ve hesaplamalarına göre 3 fit uzunluğunda (0,9 metre), 4 inçlik bir kütük dört yılda 2,2 pound (1 kilogram) mantar üretmelidir. Bu kulağa pek hoş gelmiyor ancak afet sonrası fazla küçük bir nüfus ve verimli mantar üretimi ile bunun işe yarayabileceğini düşünüyor. Mantar yetiştirmek için ölü ağaçların yapraklarını da kullanabiliriz, dedi.
Denkenberger, Walsh’a “Öğütülmüş yapraklar , C vitamini gibi eksik besinleri elde etmek için çay haline getirilebilir veya inekler gibi geviş getiren hayvanlar beslenebilir” dedi.
Ölü ağaçlar, fareler gibi diğer yaşam formlarını besleyebilir ve fareler, insanların protein ihtiyacını karşılayabilirler.
Böcekler de insanlar için protein kaynağı olabilir ve birçoğu bir Güneş lekesi felaketinden kurtulmayı başaracaktır.
Walsh, “Böcekleri bu kadar ısrarcı yapan nitelikler farelerle aynı, yani “Böcekler ölü ağaçlarla ziyafete ulaşabilir ve ardından insanlara ziyafet olabilirler.”
Kaynak:sciencealert
