Kanseri tetikleyen kapalı nedenler

Araştırmalar, günümüzde sık görülen kanser cinslerinin çevresel faktörlerden de kaynaklandığını gösteriyor. Yani soluduğumuz havadan tarım ilaçlarına hatta virüslere kadar birçok faktörün kanseri tetikleyen potansiyel tehlikeler olduğuna dikkat çeken İç Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Osman Erk, ‘4 Şubat Dünya Kanser Günü’ nedeniyle kanser olaylarındaki önlenemeyen artışa yol açan yaygın nedenlere dikkat çekti. İşte açıklamaları:

Prof. Dr. Osman Erk anlattı

VİRÜSLERE DE DİKKAT!

– Kanserin nedeni yalnızca sigara yahut genetik üzere çok güzel bildiğimiz nedenler değil, virüsler de olabilir. Kimi durumlarda bir virüs, hücredeki DNA genetik kodunu değiştirerek kansere neden olabilir. İnsan Papilloma Virüsü (HPV), Hepatit B Virüsü (HBV) ve Hepatit C Virüsü (HCV), HIV üzere virüs enfeksiyonları da kanseri tetikleyebilir. Mide mikrobu olarak bilinen Helicobacter Pylori de tedavi edilmezse vakitle kansere yol açabilir.

RADYASYON ÖNEMLİ BiR TEHLİKE

Çevresel ve mesleksel olarak maruz kalınan kimyasalların, besin katkı hususlarının kısa ve uzun vadede tek başlarına yahut bir ortada nasıl bir tesir gösterecekleri test edilmemiş ancak onaylanmıştır. İnsan bedeni bu kimyasallara yabancıdır ve onlarla nasıl başa çıkacağı konusunda donanımsızdır. Pestisitlerin (tarım ilaçları) ve besin katkı unsurlarının yanı sıra plastikler, parfümler ve petrol atıkları da kanserojen birçok kimyasal husus içerir. Bunun dışında günlük ömürde ve hastanelerde tetkik-tedavi süreçleri için sık maruz kalınan radyasyon da kıymetli bir kanser nedenidir.

NEDEN SÜRATLİ ARTIYOR?

Günlük hayatta yüz binden fazla kimyasalla karşı karşıya kalıyoruz. Her sene yeni 1500-2000 kimyasal insanların kullanımına sunulmaktadır. Son 30 yılda 70 bin kimyasal husus, 12 bin besin katkı hususu, bin tarım kimyasalı ve kozmetik sanayiinde kullanılmak üzere 12 bin kimyasal bileşen kullanıma girmiştir. Genetik, obezite, hareketsizlik, hava kirliliği, sigara-alkol kullanımı üzere bilinen nedenler; hava kirliliği, tarım ilaçları, besin katkı unsurları ve genetiği değiştirilmiş besinlerden kaynaklanan sıhhatsiz beslenme, radyasyon ve virüs üzere faktörlerle bir ortada değerlendirildiğinde kanserdeki artış şaşırtan değildir.

RİSKİ AZALTMA YOLLARI

Özellikle tarım kimyasallarından korunmak için inançlı organik besinler tercih edilmeli, katkı unsurlu besinlerden uzak durulmalıdır. Bilimsel araştırmalara nazaran bilhassa tarım ilaçları; şimdi daha doğmamış bebeklerin amniyon sıvısında, yeni doğan bebeklerin kordon kanında, annenin göğüs dokusunda, sütünde, insanların kan ve yağ dokularında bulunur. Sağlıklı kuşaklar için hamilelik öncesi ve hamilelik müddetince tarım kimyasallarına katiyen maruz kalınmaması gerekir. Ayrıyeten gün içinde cep telefonu kısıtlı kullanılmalı, yatak odamızda frekans yayıcı elektromanyetik aygıtlar bulundurulmamalı ya da bu aygıtlar uyurken kapatılmalıdır. İyonize radyasyondan (tomografi, röntgen), fazla güneşlenmekten, plastiklerden, genetiği değiştirilmiş eserlerden, gereksiz ilaç tüketiminden, çok deterjan ve kozmetik eserlerden de mümkün olduğunca kaçınılmalıdır. Kansere yol açan virüslere karşı da tedbir alınabilir. HPV, Hepatit B aşılarını yaptırmak kansere karşı önleyicidir. HPV ve HIV enfeksiyonlarına karşı tek eşlilik ve korunmalı cinsel bağlantı de hayati değer taşır. Mide mikrobu Helicobacter Pylori ise antibiyotikle tedavi edilebilir.

TARIM İLAÇLARI HER YERDE

Modern endüstriyel tarım kimyasalları birçok eserde kansere yol açan kalıntılar bırakır. Avrupa Birliği ülkelerinde tüketilen zerzevat, meyve ve tahılların üçte birinde en az iki tarım kimyasalı kalıntısının bulunduğu tespit edilmiştir. Tarım kimyasalları böceklere, haşerelere, bitlere ve yabancı otlara karşı kullanılır. Ayrıyeten hayvan yemlerine ve direkt hayvanların üzerine de uygulanabilir. Zerzevat ve meyveler, buğday hasebiyle ekmek tarım kimyasalları içerebilir. Türkiye’de kullanılan tarım kimyasalı sayısı her sene değişmekle birlikte 350 civarındadır. Başka ülkelere nazaran daha az tarım kimyasalı kullanılmasına karşın bilinçsiz uygulama nedeniyle ihraç edilen besinlerde daha fazla tarım kimyasalı saptanmaktadır. Sebze-meyvecilikte kullanılan kimyasal tarım ilaçları, hayvancılıkta kullanılan hormon ve antibiyotikler de sıhhate ziyanlıdır. Etraf Sıhhati Ajansı (EPA) tarım ilaçlarının değerli bir kısmını kanserojen olarak ilan etmiştir. Tarlaya uygulanan tarım ilaçlarının lakin yüzde 2 kadarı uygulandığı yerde kalır, Yüzde 98’i rüzgar ve hava hareketleriyle etrafa yayılır. Topraklarda, yeraltı ve yerüstü sularında bu kimyasallar kalıcı olarak vardır ve toplum sıhhati için çok büyük bir tehlikedir. Tarım ilaçlarıyla ortaya çıkan kanserojen bileşikler (dioksinler) suya-toprağa karışır. Bunlar tarım eserlerine ve bunları yiyen hayvanlara da bulaşır. Yani tarım ilaçları yalnızca meyve sebzelerle değil hayvansal besinlerden da insanlara geçiş yapar. Bilhassa balık, yumurta, kırmızı et ve süt eserleri bu açıdan epey kirlidir. Bu çeşit ilaçlardan (küçük dozlarda tüketilseler dahi) bilhassa gebeler, bebekler ve çocuklar en fazla etkilenen kümedir.