Kaset tiyatrosu-Doğan Özdemir

Gözünü sevdiğimin demokrasisi; insanlara ne özgürlükler sunmuş, herkes bülbül gibi şakıyor. Sanki gül bahçesindeyiz, her yan bülbül dolu; yiyecek yemeğe muhtaç edilen vatandaşlarımıza hiç değilse böyle bir dinleti sunuluyor. Aç karnına da olsa bu durum böyle her zaman olmaz, bir devir çökerken olur. Bu nedenle tadını çıkarın.

Bir insanın doğru söylemesi için ille İmam mı olması gerekir? Yalancı biri bile doğruları söyleyemez mi? Hoş; imamların ne kadar doğru söylediği de ayrı bir tartışma konusu… Eğer gerçekten dine bağlı konuşsalar, karşılarında özellikle Cuma günleri tek sıra biblo gibi dizilmiş birilerinin gözlerinin içine baka baka “kul hakkı yemeyin, hırsızlık yapmayın, halkı aldatmayın, dini siyasete alet etmeyin” demeleri beklenir. Ama onların hoşuna gidecek bir şeyler bulup söylemek, yağcılık yapabilmek için birbirleriyle yarış halindeler. Öyle olmasa bu ülkeyi düşman çizmelerinden ve “gâvurların” ırzımıza saldırmasından kurtaran ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk’e bir kez olsun şahadet diler, hayır duası ederlerdi. Şimdi ise “ben de sizdenim” mesajı vermenin en kolay yolu olarak yalanlar söyleyip hakaretler edebiliyorlar. Bunu yapana mı kızalım; gözlerinin önünde suç işleyen bu şerefsizleri duymazdan-görmezden gelerek görevlerini yapmayanlara mı kızalım?

Neyse; şimdi eskiden çeteleri kendi partilerinden olduğu için onur duyup gücüne tapanlar şimdi mafya seçer oldular. O kadar ki, mafyalarını hapislerden kurtarmak için özel yasalar bile çıkarttıranları gördü bu halk…Varlık nedeni kaba kuvvet olan her parti kendi mafyasını yaratmaya çalışıyor. Ancak bazıları dün el ele-kol kola oldukları mafyaları şimdi tanımazdan gelmeye kalkıyorlar. Çünkü durum değişti, çünkü mafya demek yasadışılık demektir! Demokrasilerde mafya olmaz. Mafyayla yatağa girmek ayıyla çuvala girmekten zordur.

Ama kendi beka ve koltuklarını koruyabilmek için yasadışı işlere gereksinme duyanlar, bunu kendi ellerindeki güçlerle yeterince yapamadıklarında o zaman mafyalara ve derin devletin derin adamlarına başvurmak zorunda kalırlar. İşte o andan sonra artık kendilerinde sandıkları kontrol yavaş yavaş ellerinden kaymaya ve mafyaya geçmeye başlar. Zira mafya kendi tuttuğu karanlık yolunda canını ortaya koyarak yola çıkar. Bu yol genelde dönüşü olmayan bir yol olduğundan kaybedecek bir şeyleri de olmaz. Ama devletin içinde olanlar devletin yasalarına uymak zorunda olduklarından eninde sonunda hukuka hesap vermek zorundadırlar. Bu nedenle başına gelebileceklere karşı babasına bile güvenmemeyi adet edinen mafya, kendisine yaptırılan her kirli işi de mutlaka kayıt altına alarak ileride çıkarı için kullanmayı deneyecektir.

İşte şimdi ülkemizde izleme rekorları kıran bir dizi “video şenliği” var. Sanırım 7 oldu ve herkes sabırla “devamı haftaya” denen videoları beklemeyi, merakla sonuna kadar izlemeyi bekliyor.

Kasetlerin sahibi, birilerinin eski dostu Peker şakır şakır şakıyor! Bu zamana kadar kimlerle iş tutulmuşsa tek tek açıklamaya başladı. Şok! Şok! Şok! Uyuşturuculu, silah kaçırmalı, tehditli, adam öldürmeli, şoförlü falan videolar gösterimde; sakın kaçırmayın! Ucu kendine dokunanlar önce ya hopluyor, ya yalanlıyor, ya da gıkı çıkmıyor! Bu arada mantık der ki; bu kasetlerde adı çıkması olası olanlar, hatta kendilerine özel mesaj gönderilenler mutlaka ya o sesi susturmayı, ya engellemeyi ya da onunla uzlaşmayı deneyeceklerdir.

Peki, Peker’in söyledikleri yalan mıdır? Valla onu ben bilemem! Ama ölümü göze alan kişiler kolayına yalan söylemez. Ya da en iyimser yaklaşımla söylediklerinin yarısı, hatta çeyreği bile doğru olsa ülkede hukukun nasıl guguk yapıldığı, siyasi, cinayetleri, ihanetleri, yolsuzlukları, hırsızlıkları dinledikçe dudaklarımız uçukluyor. Kendi adıma bazı iddialarına hiç şaşırmadığım da oluyor! Çünkü söylenenleri daha dün yaşamış gibiyiz.O “çekilemeyen tuğlayı” unuttuk mu?

Bu söylenenlerin yalan mı, doğru mu olduğunu ortaya çıkarmak neredeyse bir aydır gıkı çıkmayan Cumhuriyet Savcılarının görevi olduğunu sanıyorum… Bu kadar ağır iddiaları soruşturup doğru mu, yanlış mı, doğruysa ilgililer hakkında işlem yapıldı mı bilemiyoruz;burası hukukun konusu. Elbette Tek Adam Sisteminde olsak da içinde hukuk da olmalı… O zaman “bağımsız, tarafsız(Bu kelime sonradan eklenmişti!), üzerinde hiçbir şekilde “vesayet” kurulamadığını söyledikleri yargı olaya el koyardı diye halk olarak beklemedeyiz.

Ayrıca halkı yönetenlerin adına “Bakan” denen, belli konularda görevli olduğu için maaş alan kişileri de olmalı… Bu bakanların ne taraf baktığını bilemiyoruz; eğer bizim baktığımız kasetlere de bakabiliyorlarsa çoktan görevleri gereği adalet mekanizmasını harekete geçirirlerdi diye düşünüyorum…

Demokrasiyi bu kadar ayakaltına alır, hukuk yerine çetelerle, mafyalarla, hırsızlarla, arsızlarla iş tutarsanız belki uzun süre amacınıza ulaşabilir, zengin, güçlü, makam, mevki sahibi olabilirsiniz. Ama bu hırsın sonu gelmeyeceğinden, siz dursanız da ortağınız durmayacağından kalan yaşamınızda hep sırtınızı duvara yaslayıp duracak, korkudan kimseye arkanızı dönemeyeceksiniz. Geceleri hangi odada, hangiyatakta yattığınızı karınıza bile söyleyemeyeceksiniz. Her zaman “Acaba şimdi yaptığım yolsuzluğun delillerini ortaya sürecek mi?” korkusuyla yaşayacaksınız. Huzur size haram olacak. İşin kötüsü, hiçbir şey ömür boyu gizli kalamıyor! Tarih baba diyor ki; eninde sonunda herkes tüm yaptıklarının hesabını hukuka verecektir.

Şimdi bize, birinci perdeyi “yiyin birbirinizi” diyerek izlemek, bu gün olmasa da yarın tekrar demokrasiye geçildiğinde bunların hesabının hukuk önünde verilmesini de ikinci perde olarak izlemek düşer.

Eden bulur, inleyen ölür!

Doğan Özdemir7Jurnalci.com