Köylü pazarından eser kalmadı
Bir vakitler zerzevat ve meyvelerin başka pazarlardan daha ucuz ve birebir vakitte organik olması sebebiyle tercih edilen eski köylü pazarlarından artık eser yok.
Eskiden her yer kıymetli olsa bile zerzevat ve meyve başta olmak üzere birçok yiyeceğin ucuza satıldığı köy pazarları, artık bu imajından uzaklaştı. Temel besin eserlerinin fiyatlarındaki artışlar, en ucuz alternatif olarak bilinen köy pazarlarının imajını değiştirdi. Üretici de alıcı da zahmetli.
NEREDEYSE MARKET FİYATINA YAKLAŞTI
Muğla’nın Marmaris ilçesinde perşembe günleri açılan ve köylü üreticilerin yetiştirdiği eserlerin satıldığı pazarda fiyatlar neredeyse market fiyatlarına yaklaştı.
Pazarda 30 liranın altında meyve yok. Taze yufkanın tanesi 10, mantar, bamya ve kara incirin kilosu 100 TL. Evvelden ucuzluğuyla bilinen köy pazarları bugün olağan semt pazarlarına dönüştü. Bilhassa yaz meyve ve sebzelerinde kilo fiyatı 30 liranın altında eser olmaması herkesin alım gücünü çok derecede etkilemiş durumda.
İŞTE KÖYLÜ PAZARINDAKİ KİMİ FİYATLAR
Köylü pazarında bir bağ maydanoz en ucuz yerde 20 TL. Taze mısırın koçanı 10-20, ejder meyvesinin tanesi 15-20, avokadonun tanesi 15-25, el açması taze yufkanın tanesi 10, kiloyla satılan eserlerden peynir 200-385, mantar 100, bamya 100, kara incir 100, taze fasulye 70-80, barbunya 70-90, şeftali 35-50, incir 70-80, sivri biber 50-75, üzüm 35-50, erik 40-50, muz 30-50, armut 40, kayısı 60 lira.
AKŞAM PAZARI TERCİH EDİLİYOR
Marmaris’in kırsal Çamlı Mahallesi’nde yaşayan 70 yaşındaki üretici Sadike Eraslan SÖZCÜ’ye yaptığı açıklamalarda şu tabirlere yer verdi:
“Kendimi bildim bileli üreticiyiz. Bıldırcın yumurtasından tut burada sattığım zerzevat ve meyveye kadar kendi üretimimiz. Tamam, toprağımız da yerimiz da var, kimseye muhtaç olmadan üretiyoruz. Fakat o eskidendi, artık kurtarmıyor.
Her şey nitekim çok kıymetli. Ürettiğimizin karşılığını katiyetle alamaz olduk. Bir de milletten satarken laf duyuyoruz. ‘Çok pahalı’ diyorlar. Lakin biz de ucuza mal etmiyoruz ki. Mazotu, elektriği var, üretirken suyu var, pazar kirası var, tohum parası, gübresi derken fiyatlar alıp başını gidiyor. Ben 70 yaşındayım hala çalışıyorum”
Bamyanın kilosu 100 lira olmasına karşın param yok diyene 80 liraya da verdiğini belirten Eraslan, “Tüketici nitekim sıkıntı durumda. Beşerler pazara akşam saatlerinde geliyor. Neden? Pazarcının elinde kalan malı daha ucuza almak için. Ne yapalım biz de elimizdeki eseri paraya çevirmek için artık ne tutturursak satıyoruz. Daha doğrusu satmak zorundayız. Bir de bunun geri nakliyesine para lazım. Ürettiğimi paraya çevirmek için kaça olursa satıyorum” diye konuştu.
İKİ ÜNİVERSİTELİ PAZARDA ÇALIŞIYOR
Marmaris’teki pazarda köylü üreticilere baktığınız vakit genelde bayanlar daha fazla.
Üretici bayanlar ve kimi üniversite öğrencisi olan genç kızlar da tezgahlarda yevmiye yöntemi çalışarak okul masraflarını karşılıyor.
Bütün üretici ve çalışanların tek ortak zahmeti iktisadın berbat gidişi, fiyatların daima artış göstermesi. Bu nedenle evvelden 2 kilo alanların artık 1 kilo bile alamayıp yarım kilolara ve hatta tane ile alım gücüne kadar düştükleri lisana getiriliyor.
